Ζηλεύει η νύχτα - Ορφέας Περίδης

Ζηλεύει η νύχτα κάτι απ΄ το φως της έχεις πάρει
στρέφεις το βλέμμα ψηλά κι ανάβει το φεγγάρι
έξω απ΄ το χρόνο γύρω σου ακίνητα τοπία
χορεύεις μόνη μέσα σε μια φωτογραφία

Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ΄ την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου

Η νύχτα φεύγει με τις μνήμες σου φωτίζει
ο κόσμος όλος γύρω από σένανε γυρίζει
εικόνα ονείρου που η μέρα δεν τη σβήνει
δε μ΄ αγγίζεις μα τα σημάδια σου μ΄ αφήνεις

Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ΄ την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου

Ζεστό ποτάμι αυτή τη ζεστασιά σου δώσ΄ μου
θερμό εσύ ρεύμα στην κρύα θάλασσα του κόσμου

Παίξε με στα χέρια σου σαν σφαίρα
πέτα με ψηλά στον αέρα
δώσε μου πνοή απ΄ την πνοή σου
να ξαναγεννηθώ μαζί σου