Στην αυλή του παραδείσου - Δέσποινα Βανδή

Μια ζωή
δίχως εκπλήξεις
βαρετή μ' επαναλήψεις
μια ζωή ταινία που έχεις δει
δίχως ανατροπές
βδομάδα δίχως Σάββατα και Κυριακές

Μα όταν ειμ' αγάπη μου μαζί σου
στην αυλή του παραδείσου
κάπου ανάμεσα στ' αστέρια
στη φωλιά απ' τα δύο σου χέρια
και κουρνιάζω σαν σπουργίτι
τίποτ' άλλο δε μου λείπει
τίποτ' άλλο δε ζητάω
Θεέ μου πόσο σ' αγαπάω
και τα βλέφαρά μου κλείνω
και προσεύχομαι να μείνω
για πάντα εδώ

Μια ζωή που έχει κουράσει
σαν ν' ακούς την ίδια φράση
μια ζωή
προβλέψιμη πολύ
σα ν' ακούς ξανά
το ίδιο ανέκδοτο για εκατοστή φορά

Μα όταν ειμ' αγάπη μου μαζί σου
στην αυλή του παραδείσου
κάπου ανάμεσα στ' αστέρια
στη φωλιά απ' τα δύο σου χέρια
και κουρνιάζω σαν σπουργίτι
τίποτ' άλλο δε μου λείπει
τίποτ' άλλο δε ζητάω
Θεέ μου πόσο σ' αγαπάω
και τα βλέφαρά μου κλείνω
και προσεύχομαι να μείνω
για πάντα εδώ

Μα όταν ειμ' αγάπη μου μαζί σου
στην αυλή του παραδείσου
κάπου ανάμεσα στ' αστέρια
στη φωλιά απ' τα δύο σου χέρια
και κουρνιάζω σαν σπουργίτι
τίποτ' άλλο δε μου λείπει
τίποτ' άλλο δε ζητάω
Θεέ μου πόσο σ' αγαπάω
και τα βλέφαρά μου κλείνω
και προσεύχομαι να μείνω
για πάντα εδώ