Κυριακή 3 Μαΐου 2015

Το άδειο σπίτι - Γιάννης Πουλόπουλος





Κρυφά μιλάω για τα μάτια σου
πριν να μας πάρει η μαύρη λησμονιά
κρυφά φιλώ στα σκαλοπάτια σου
ο χωρισμός σαν γίνεται φωτιά

Τα δειλινά στο άδειο σπίτι τριγυρνώ
στην σκοτεινιά τα μάτια σου ζητώ
στην σκοτεινιά γυρεύω να 'βρω λίγο φως
κάθε βραδιά μονάχος και φτωχός

Πικρό καημό στα σπλάχνα μου βαθειά
στιγμή στιγμή σταλάζει η ερημιά
Πικρό καημό μου ΄φερες μια βραδιά
την πόρτα μου άνοιξες στη συμφορά