Εδώ που γεννηθήκαμε - Αντώνης Καλογιάννης

 

Εδώ που γεννηθήκαμε, σ’ αυτό το λίγο τόπο,
με τον ολάνθιστο ουρανό, το χώμα το ξερό,
που πριν ανάψουν σβήνουνε οι πόθοι των ανθρώπων,
όλα θα γίνουν πιο καλά, θα δεις, θα δεις, με τον καιρό.
 
Εδώ που πολεμήσαμε, δυο τρεις εμείς τους χίλιους,
για να μη λείψει το ψωμί, να πάμε πιο μπροστά,
άλλοτε μες στα σύννεφα κι άλλοτε μες στους ήλιους,
όλα θα γίνουν πιο καλά, θα δεις, θα δεις, με τον καιρό.
 
Εδώ που μεγαλώσαμε τον άνεμο νικώντας
και που βαθιά ριζώσαμε κι απλώσαμε κλαριά,
εδώ θε’ να γεράσουμε, καλή μου, τραγουδώντας
και όλα θα γίνουν πιο καλά, θα δεις, θα δεις, με τον καιρό.

Τώρα αλλάξαν οι καιροί - Αντώνης Καλογγιάνης

Θυμάμαι τα όμορφα της νιότης μας τα χρόνια

τότε που τρέχαμε παιδιά στις γειτονιές

τα γιασεμιά στολίζανε θυμάμαι τα μπαλκόνια

γέλια τραγούδια στου Άι Γιάννη τις φωτιές

Τώρα αλλάξαν οι καιροί

και να γελάσει δεν μπορεί

πια η καρδιά μας

τριγύρω τόση μοναξιά

κι είναι η κάθε μας μιλιά

τα βάσανα μας τα βάσανα μας

Θυμάμαι που παίζαμε παιδιά μες τις αλάνες

σκηνές αξέχαστες που μού `ρχονται στο νου

μας κυνηγούσαν θυμάμαι να διαβάσουμε οι μάνες

μα εμείς πηγαίναμε κρυφά στα ραντεβού