Η αγάπη δυναμώνει - Μιχάλης Χατζηγιάννης

Ρίξε μια βουτιά
Μέσα στη ζωή σου, ναι
Και μη φοβηθείς
Και να μην της κρυφτείς ποτέ
Πες ναι, ναι, ναι!
Σ' ό,τι φέρνει η καρδιά μαζί
Μόνο ναι, ναι, ναι!
Και γυρίζει το κορμί τη γη

Η αγάπη δυναμώνει
Πάνω που είπες πως τελειώνει
Κι όπως πέφτουν οι αστραπές
Ένα σ' αγαπώ σου πες
Η αγάπη δυναμώνει
Μες στην μπόρα, μες στο χιόνι
κι έτσι κόντρα στον καιρό
Φώναξέ μου σ' αγαπώ

Πάνω που είπα πως τελειώνει
Η αγάπη δυναμώνει

Ρίξε μια βουτιά
Ίσια στα βαθιά κι εσύ
Πέφτοντας θα δεις
Τ' άστρα κατοικούν εκεί
Λέω ναι, ναι, ναι!
Σ' ό,τι φέρνει η καρδιά μαζί
Μόνο ναι, ναι, ναι!
Και γυρίζει το κορμί τη γη
Η αγάπη δυναμώνει
Πάνω που είπες πως τελειώνει
Κι όπως πέφτουν οι αστραπές
Ένα σ' αγαπώ σου πες

Η αγάπη δυναμώνει
Μες στην μπόρα, μες στο χιόνι
Κι έτσι κόντρα στον καιρό
Φώναξέ μου σ' αγαπώ

Πάνω που είπα πως τελειώνει
Η αγάπη δυναμώνει

Πεταλούδα της φωτιάς - Μαργαρίτα Ζορμπαλά

Σκοτάδι ανάβει, κυλάει η ζωή μου στάλα-στάλα,
η νύχτα σκάβει, την πιο βαθιά της την πληγή,
δώσε μου την αχυρένια μου τη μπάλα,
να παίζω απ' έξω, με τον ίσκιο μου στη γη.

Αχ! πεταλούδα που πετάς
πάνω απ' τη λύπη,
κι απ' όσους έρωτες ρωτάς
κανείς δε γνώρισε θεό...

Αχ! πεταλούδα της φωτιάς
δυο μαύροι κήποι,
για να νυχτώσει η χαρά
κι η στάχτη απ' τα φτερά.

Η προσευχή της παρθένου - Μελίνα Μερκούρη

Μ' είκοσι φθινόπωρα και άνοιξη καμία
απ' την Υπάτη το 'σκασα και πήγα στη Λαμία.
Ήμουν μικρούλα κι άπραγη και δροσερή κι ωραία
πως το 'παθα μανούλα μου κι αγάπησα εκδορέα.
Το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη
γι' αυτό και ο Αλή Πασάς έπνιξε τη Φροσύνη.

Στο δρόμο μου σφυρίζανε και με φωνάζαν Γκόλφω
μα ευτυχώς τον Τάσο μου τον λέγανε Ροδόλφο.
Ήμουν ψηλή κι ανάλαφρη κι αφράτη και μοιραία
πως έμπλεξα μανούλα μου με τέτοιο διαφθορέα.
Το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη
γι' αυτό κι οι νέοι μουσικοί θαυμάζουν τον Ροσίνι.

Από σκαλί σ' άλλο σκαλί κι από φιλί σε πάθος
πήρα σοκάκι ανάποδα και μονοπάτι λάθος.
Κι απ' το Ροδόλφο στο Μηνά κι απ' τον Κοσμά στον Πάνο
πελάγωσα μανούλα μου και τώρα τι να κάνω.
Το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη
το διάβασα στον Παλαμά, το βρήκα στον Δροσίνη.

Χρόνια είχα έτσι να αισθανθώ - Θάνος Πετρέλης

Ήμουνα χρόνια απ’ τη ζωή μου εγώ απών
έχοντας στείρο από αναμνήσεις παρελθόν
μα ήρθες κι ένα πράγμα έχω να πω:
Χρόνια είχα έτσι να αισθανθώ
γέμισε από εσένα το μυαλό
τώρα που σε γνώρισα μακριά σου δεν μπορώ.
Χρόνια είχα έτσι να αισθανθώ
ήρθες στη ζωή μου ευτυχώς
φίλους είχα μα ήμουν μοναχός
Τόσα χρόνια ζούσα σαν να ήμουνα νεκρος
μα ήρθες στη ζωή μου ευτυχώς.
Είχα μια άδεια από αισθήματα καρδιά
και ψυχή που δεν ήξερε να επιθυμεί
μα ήρθες και μου είπες σ’ αγαπώ.

I put spell on you - Nina Simone

I put a spell on you..
'Cause you're mine.

You better stop the things you do..
I ain't lyin'
No I ain't lyin'...

You know I can't stand it,
You're runnin' around.
You know better daddy..
I can't stand it cause you put me down.

I put a spell on you..
Because you're mine...
You're mine..

I love ya..
I love you..
I love you...
I love you anyhow..
And I don't care.
if you don't want me,
I'm yours right now...

You hear me,
I put a spell on you..
Because you're mine...

Forget what i said - Noora Noor

I get the blues
I get high
I'll explode like dynamite
And i'll cry 'till the dust
Settles down
I guess i'm hard when i'm soft
And i'm cold when i'm feeling so hot
Sometimes i guess things just happen too fast
Forget what i said - forget what i did
It's not what i meant - so can you forgive it
Just came out wrong
I'm taking it back
Forget what i said
But i can love you like hell
Put under my black magic spell
And i can kiss you like nobody else
I'll make good of my bads
I'll make nice of all that is sad
I'll cut off - the dead hands - of my past
Forget what i said - forget what i did
It's not what i meant - so can you forgive
It's just came out wrong - i'm taking it back
Please forget about it

Το καλοκαιράκι - Φατμέ

Το καλοκαιράκι
στη ακρογυαλιά
μέσα στο νεράκι
πλέουμ' αγκαλιά.

Πέφτει το βραδάκι
πιάνει η δροσιά
δός μου ένα φιλάκι
κι έλα πιό κοντά.

Εγώ κι εσύ
εσύ κι εγώ
μόνοι πάνω στη γή
Οοο... μόνοι στη γή.

Ηταν η Αθήνα
κόμπος στο λαιμό
νέφος και ρουτίνα
και άχγος τρομερό.

Δός μου ένα τσιγάρο
δός μου και φωτιά
Θε μου θα σε πάρω
στην καυτή την αμμουδιά.

Εγώ κι εσύ
εσύ κι εγώ
μόνοι πάνω στη γή
Οοο... μόνοι στη γή.

Τηλέφωνο χτυπάει
βουλιάζει το νησί
και τόνειρο σκορπάει
στου γραφείου τη βουή.

Πετάγομαι ιδρωμένος
δουλεύεις και γελάς
σ' ακούω σάν χαμένος
το ρεφραίν να τραγουδάς.

Αρκεί που θα `ρθεις - Κώστας Χατζής

Φέρε μου ένα μικρό περιστέρι
και λίγα λουλούδια με τ’άλλο σου χέρι
και πάμε να δούμε τον ήλιο που βγαίνει
ψηλά στην κορφή του βουνού.

Φέρε το γέλιο στα μάτια τριγύρω
και λίγα τραγούδια μ’ αλλιώτικο μύρο
κι αγάπη, κι αγάπη σαν τ’ άλικο χρώμα
του ορίζοντα και τ ουρανού.

Μ’ αν δε μου φέρεις τον κόσμο που ζήτησα
και να πετάξεις μ’ αυτά δεν μπορείς
μην αργείς, μην αργείς έλα μόνος κοντά μου
αρκεί που θα ’ρθεις που θα ’ρθεις.

Φέρε τις ώρες που ’φύγαν και πάνε
τ’αλλιώτικα μάτια αυτών που αγαπάνε
κι εκείνο το φως που σκορπάς
όταν γύρω σου έχει σκοτάδι βαθύ.

Φέρε μου τ’ όνειρο και τη γαλήνη
Την αύρα που πάνω στο μέτωπο σβήνει
Και αυτό το παράξενο κύμα
που απάνω στα χέρια σου έχει απλωθεί

Μ’ αν δε μου φέρεις τον κόσμο που ζήτησα
και να πετάξεις μ’ αυτά δεν μπορείς
μην αργείς, μην αργείς έλα μόνος κοντά μου
αρκεί που θα ’ρθεις που θα ’ρθεις.

Με τα μάτια κλειστά - Γιώτα Νέγκα

Κανείς δε θα μπορέσει μου 'χες πει
να με πονέσει πάλι όπως εσύ
κι αφού είπαμε γεια με τα δάκρυα στεγνά
τα παράθυρα αφήνω όλη μέρα κλειστά

Ποτέ δε θα σ' αφήσω μου 'χες πει
να ζήσεις στα όνειρά μου όπως πριν
Κι όμως να! περπατώ μεσ' τον ύπνο σου εγώ
και μου δίνεις φιλιά στα όνειρά σου ξανά

Και σε παίρνω αγκαλιά με τα μάτια κλειστά
πώς γεννάει στο σκοτάδι η λύπη χαρά
χαρά σ' αυτόν που τώρα σ' αγαπά
χαράζει και σ' αγγίζει στα μαλλιά

Κι όμως να! περπατώ μεσ' τον ύπνο σου εγώ
και μου δίνεις φιλιά στα όνειρά σου ξανά
Και σε παίρνω αγκαλιά με τα μάτια κλειστά
πώς γεννάει στο σκοτάδι η λύπη χαρά

Κανείς δε θα μπορέσει μου 'χες πει
ποτέ να μ' αγαπήσει όπως εσύ !!!

Ο χωρισμός - Βίκυ Μοσχολιού

Κι αν θα διαβείς, κι αν θα διαβείς τον ουρανό
κι αν πας ψηλά, κι αν πας ψηλά στ' αστέρια
την συντροφιά, την συντροφιά μου θα ζητάς
και τα δικά, και τα δικά μου χέρια.

Γιατί τα χέρια είναι σκοινιά
και τα κορμιά καράβια
κι όποιος τα κόβει τα σκοινιά
μένει η καρδιά του άδεια.

Κι αν πας σε α-, κι αν πας σε άλλη θάλασσα
σε άλλη γη, σε άλλη γη να μείνεις
δε θα βρεθεί, δε θα βρεθεί ν' αναπαυτείς
τον πόνο σου, τον πόνο σου ν' αφήνεις.

Γιατί τα χέρια είναι σκοινιά
και τα κορμιά καράβια
κι όποιος τα κόβει τα σκοινιά
μένει η καρδιά του άδεια.

Αναπνοή μου - Αλέκα Κανελλίδου

Ένα τραγούδι θα σου πω, ακόμα ένα,
από τα τόσα που σου είπα τα πολλά
τα τόσα που ίσως τα `χεις ξεχασμένα
καθώς ο χρόνος φεύγει και κυλά
Δε θα `ναι πια η μελωδία του θλιμμένη
δε θα `χει πια ούτε τη λέξη σ’ αγαπώ
θα λέει αυτό που χρόνια μου συμβαίνει
κι απόψε ήρθ’ η ώρα να στο πω.
Αναπνοή μου, όταν σε χάνω
όλα μου φταίνε και να ζήσω δεν μπορώ
είσαι η ζωή μου κι ό,τι κι αν κάνω
πάλι κοντά σου να γυρίσω λαχταρώ
Όταν δε βλέπω τα γλυκά ματάκια σου
όταν μου λείπουν τα θερμά σου τα φιλιά
αναπνοή μου, σβήνει η πνοή μου
και ψάχνω να `βρω τη θερμή σου αγκαλιά

Ακόμα ένα καλοκαίρι - Αλέκα Κανελλίδου

Αγαπημένε μου
κι αυτό το καλοκαίρι
θα΄ναι αβάσταχτο
οι μέρες περνούν αργά
πολύ αργά
κοιτάζω μια τον ουρανό
μια τη θάλασσα
και περιμένω να φανείς
αλλά εσύ δεν φαίνεσαι
και περιμένω περιμένω

Ακόμα ένα καλοκαίρι
χωρίς εσένα
ακόμα ένα καλοκαίρι
χωρίς σκοπό
τα καλοκαίρια μου ένα ένα
πάνε χαμένα
ακόμα ένα καλοκαίρι
χωρίς εσένα που αγαπώ

Και να που ξαναέρχεται ο χειμώνας
μες στην καρδιά μου κρύος και βαρύς
και λέω πως σαν θα φύγει ο χειμώνας
θα θέλεις πάλι πλάι μου να βρεθείς

Και έρχεται το καλοκαίρι χωρίς εσένα
ακόμα ένα καλοκαίρι χωρίς να΄ρθείς

Τα καλοκαίρια μου ένα ένα
πάνε χαμένα
ακόμα ένα καλοκαίρι
χωρίς εσένα που αγαπώ

Και να που ξαναέρχεται ο χειμώνας
μες στην καρδιά μου κρύος και βαρύς
και λέω πως σαν θα φύγει ο χειμώνας
θα θέλεις πάλι πλάι μου να βρεθείς

Και έρχεται το καλοκαίρι χωρίς εσένα
ακόμα ένα καλοκαίρι χωρίς να΄ρθείς

Αν ξαναγεννιόμουνα - Αλέκα Κανελλίδου

Αν ξαναγεννιόμουνα
όλα όσα έζησα δε θα τ’ αρνιόμουνα
θα `κανα την ίδια ζωή
κι η κάθε μου αναπνοή
θα `τανε ίδια κι αυτή
Αν ξαναγεννιόμουνα
για όλα τα λάθη μου δε θα νιαζόμουνα
κι ούτε θα `χα υπομονή
να ψάξω να `βρω το πως, το γιατί
Και το λέω πολύ ειλικρινά
ότι αν γεννιόμουνα ξανά
τίποτα δε θ’ άλλαζα
μα τίποτα, μα τίποτα
Αν ξαναγεννιόμουνα
μαζί σου όλα θα τα μοιραζόμουνα
κι ούτε θα `χα υπομονή
να ψάξω να `βρω το πως, το γιατί

Όλα μπερδεύονται γλυκά - Αρλέτα

Οι δρόμοι λες κι έχουν αδειάσει
Τα φώτα ανάψανε δειλά
Δεν έχει ακόμα σκοτεινιάσει
Κι όλα μπερδεύονται γλυκά
Κι εγώ μεσ’ στα δικά σου μάτια
πως βρήκα πάλι τη ρωγμή
και πέφτω με την ίδια ζάλη
την ίδια τρέλα και ορμή
Δεν είναι πως σε περιμένω
Και βρίσκω τρόπο για να ζω
Μα κάπου εδώ ειν’ αφημένο
Ότι απόμεινε μισό
Με φτάνουν τα μικρά σου νέα
Με πολιορκούν από παντού
Μοιάζει η ζωή σου να ειν’ ωραία
Και η καρδιά σου να ειν’ αλλού
Κι εγώ μ’ αυτή την απορία
Που μήνες τώρα κουβαλώ
Για πια κρυμμένη αρμονία
Εσύ ’σαι ’κει και εγώ εδώ
Δεν είναι πως σε περιμένω
Και βρίσκω τρόπο για να ζω
Μα κάπου εδώ ειν’ αφημένο
Ότι απόμεινε μισό
Ο δρόμος φαίνεται μπροστά μου
Να ξετυλίγεται ανοιχτός
Εγώ ανοίγω τα φτερά μου
Μα ειν’ ο ορίζοντας θολός
Όσο κι αν μου ’λεγες μωρό μου
Εσύ ’σαι πλάσμα φωτεινό
Εγώ ειμ’ εδώ χωρίς το φως μου
Και φως μου εσύ δεν είσ’ εδώ
Δεν ξέρω πια να περιμένω
Κι ας βρίσκω τρόπο για να ζω
Μα κάπου εδώ ειν’ αφημένο
Εκείνο τ’ άλλο σου μισό
Οι δρόμοι λες κι’ έχουν αδειάσει
Τα φώτα ανάψανε δειλά
Δεν έχει ακόμα σκοτεινιάσει
Κι όλα μπερδεύονται γλυκά