Κοιμήσου φεγγαρένια μου, στης θάλασσας το κύμα
κι αν σ’ αγαπώ, χωρίς σκοπό δε στο `πα, κι είναι κρίμα
Κοιμήσου φεγγαρένια μου, και μες στα όνειρά σου
να `χεις τον ήλιο οδηγό και τ’ άστρα συντροφιά σου
Διαμαντικά, χρυσαφικά στα πόδια σου κυρά μου
του κόσμου όλα τα καλά, τα ρίχνω μέσα στην ποδιά
Διαμαντικά, χρυσαφικά την Πούλια δαχτυλίδι
σου τάζω, για να μ’ αγαπάς, να μ’ έχεις για στολίδι.
Μωρό μου, σ’ αποκοίμισα με χίλια καρδιοχτύπια
το ρόδο θρέφει η Άνοιξη, τον έρωτα η αγρύπνια
κι απά στο μαξιλάρι σου έριξα την καρδιά μου
νανούρισμα οι ανάσες μου, δρόμος τα μυστικά μου