Μυρωδιά Καλοκαιριού - Μπάμπης Στόκας & Σωτηρία Λεονάρδου

Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι

μια μυρωδιά καλοκαιριού απ’ τις ακτές

που τόσα χρόνια σαν μαΐστρος με ταράζει

όταν ψαρεύω στα ρηχά κούφιες χαρές.

Έριξες άγκυρα σαν όλες τις φρεγάδες

ξέσπασε θύελλα απ’ τον τρελό νοτιά

σε ουράνιο τόξο που μπερδεύτηκε στις λάσπες

αναζητούσες μια καινούρια πυρκαγιά.

Μα εδώ αρχίζει και τελειώνει η αγάπη

στον άλλο κόσμο τι θα βρεις...

θα είσαι δεμένος με καινούριο εφιάλτη

εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή.

Στοιχειά του ουρανού γλεντάνε το κορμί μου

και το ποτίζουν ερμαφρόδιτη ηδονή, 

με ένα κασόνι ταξιδεύουν την ψυχή μου

πάνω σε κύματα του πρέπει και του μη.

Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω

μια μυρωδιά καλοκαιριού απ’ τις ακτές.

ήσουν παρένθεση που με έκανε να νιώσω

πως ό,τι φεύγει όλο γυρίζει από το χτες.

Τ' Όνομά Σου (Μεγαλυνάρι) - Τερψιχόρη Παπαστεφάνου

Τ' όνομά σου : Ψωμί στο τραπέζι.

Τ' όνομά σου : Νερό στην πηγή.

Τ' όνομά σου : Αγιόκλημα αναρριχώμενων άστρων.

Τ' όνομά σου : Παράθυρο ανοιγμένο τη νύχτα στην πρώτη του Μάη.

Τ' όνομά σου : Δυο δρυς που το ουράνιο τόξο στηρίζει τις άκρες του.

Τ' όνομά σου : Ένας ψίθυρος απ' αστέρι σε αστέρι.

Τ' όνομά σου : Ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους.

Τ' όνομά σου : Μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο.

Τ' όνομά σου : Ρινίσματα ήλιου.

Τ' όνομά σου : Στροφή από φλάουτο τη νύχτα.

Τ' όνομά σου : Στα χείλη των αγγέλων τριαντάφυλλο.

Τ' όνομά σου : Ένα ελάφι βουτηγμένο ως το γόνατο σε μιαν άμπωτη ήλιου.

Τ' όνομά σου : Δυο δρυς που το ουράνιο τόξο στηρίζει τις άκρες του.

Τ' όνομά σου : Ένας ψίθυρος απ' αστέρι σε αστέρι.

Τ' όνομά σου : Ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους.

Τ' όνομά σου : Μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο.

Τ' όνομά σου : Πορεία πέντε κύκνων που σέρνουν την πούλια στα μεσούρανα.

Τ' όνομά σου : Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους.

Τ' όνομά σου : Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων.

Τ' όνομά σου : Αέτωμα περιστεριών στον ορίζοντα.

Τ' όνομά σου : Αλληλούια πάνω στο Έβερεστ.