Η ταβέρνα - Φώτης Δήμας

Mες την υπόγεια την ταβέρνα, 

μες σε καπνούς και σε βρισές

απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα

όλ’ η παρέα πίναμ’ εψές·

εψές, σαν όλα τα βραδάκια, 

να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο

και κάπου εφτυούσε καταγής.

Ω! πόσο βάσανο μεγάλο

το βάσανο είναι της ζωής!

Όσο κι ο νους να τυραννιέται, 

άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

Ήλιε και θάλασσα γαλάζα

και βάθος τ’ άσωτ’ ουρανού!

Ω! της αβγής κροκάτη γάζα, 

γαρούφαλα του δειλινού, 

λάμπετε, σβήνετε μακριά μας, 

χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Oh, we all have Gypsy blood within our veins

And I can't stay too long at the same place.

So I laughed at life to try and tie me down

And I'm the searching kind that must get round.

I have been to every corner of the world

Found the passion of so many different girls

I enjoyed a sight of Paris in the spring

I was a beggar, but I've always felt a king

When I hear the cold wind calling my name

It's the time that I must go

Though it hurts, we have to part

‘Cause my life's a traveling show

And I've got a Spanish heart.

We all got a master plan that guides us

We all have a heart that leads the way

We all have our dreams, memories of yesterday.

It's the time that I must go

Though it hurts, we have to part

‘Cause my life's a traveling show

And I've got a Spanish heart.

‘Cause my life's a traveling show

And I've got a Spanish heart.