Buenos Días Tristeza - José Luis Perales

El día que llegaste junto a mi Dejaste tu equipaje en un rincón Pusiste tu mirada sobre mi Y luego te instalaste en mi sillón A veces en la noche te escuche Cruzando de puntillas el salón Y hoy en la mañana desperté Y estabas dentro de mi corazón Buenos días, tristeza Siéntate junto a mi Cuéntame si conoces A alguien que sea feliz. Dime como se llama Cuéntame por favor Pero nunca me digas Que su nombre es amor El día que llegaste junto a mi Volaron tantos sueños a la vez Los tuyos que luchaban por vivir Los míos que murieron sin querer Pero ahora estoy contigo ya lo ves Me estoy acostumbrando a verte aquí A veces entonando una canción Y a veces caminando por ahí. Buenos días, tristeza Siéntate junto a mi Dime tu si lo sabes Quien se acuerda de mi Dime, dime como se llama Cuéntame por favor Pero nunca me digas Que su nombre es amor Buenos días, tristeza... Buenos días, tristeza Siéntate junto a mi Cuéntame si conoces A alguien que sea feliz. Dime, dime como se llama Cuéntame por favor Pero nunca me digas Que su nombre es amor...

Τα καλοκαίρια μας - Γιάννης Κότσιρας

Θέλω µόνο να κοιτάζω αυτή τη θάλασσα, Να µην έρθει εδώ κανείς να µου µιλήσει. Όσα πήγαν κι όσα ήρθαν πίσω τ’ άφησα, Η ψυχή µου θέλει τώρα να ηρεµήσει. Θέλω µόνο να κοιτάζω αυτή τη θάλασσα, Τόσες σκέψεις, τόσες µάχες, τόσες νύχτες. Τώρα σβήνω φώτα, κλείνω πόρτες. Άδειασα. Στους αγγέλους µου µιλάω, τους ξενύχτες. Γιατί να φεύγουν έτσι τα καλοκαίρια µας, Χωρίς να ξηµερώνουνε τ’ αστέρια µας; Ας πιούµε τώρα όλοι κρασί απ’ τ’ αµπέλια µας, Για όσα περάσανε µέσα απ’ τα χέρια µας, Για όσα χάσαµε µέσα απ’ τα χέρια µας. Θέλω µόνο να κοιτάζω αυτή τη θάλασσα, Καθαρό τον χρόνο µου να περπατήσω. Αριθµούς, τραγούδια και διευθύνσεις, τ’ άλλαξα, Τον καινούριο δρόµο µου ν’ αποφασίσω. Γιατί να φεύγουν έτσι τα καλοκαίρια µας, Χωρίς να ξηµερώνουνε τ’ αστέρια µας; Ας πιούµε τώρα πάλι κρασί απ’ τ’ αµπέλια µας, Για όσα θα ‘ρθουνε ξανά στα χέρια µας, Ας πιούµε άλλη µια στα καλοκαίρια µας. Γιατί να φεύγουν έτσι τα καλοκαίρια µας, Χωρίς να ξηµερώνουνε τ’ αστέρια µας; Ας πιούµε τώρα πάλι κρασί απ’ τ’ αµπέλια µας, Για όσα θα ‘ρθουνε ξανά στα χέρια µας, Για όσα περάσανε µέσα απ’ τα χέρια µας, Ας πιούµε άλλη µια στα καλοκαίρια µας.