Φυλάκισε το και κράτησε το φως
αγκάλιασε με χωρίς γιατί και πως
διπλό κρεβάτι, ο ιδρώτας αρχηγός
ο χρόνος στάχτη, ο πόνος ναυαγός.
Σ’ αγαπώ σε κάθε στίχο, κάθε ήχο μου
σε ζητώ σε κάθε κύμα, κάθε βήμα μου όπου ζω…
φυλάκισε το και κράτησε το φως
αγκάλιασε με χωρίς γιατί και πως.
Γλυκιά συνήθεια ο ύπνος στα στήθια σου
κάθε σκοτάδι σβήνει από το χάδι σου
φωτιά στο βλέμμα, παλμός στο αίμα μου
το πεφταστέρι στο καλοκαίρι μου.
Σ’ αγαπώ σε κάθε στίχο, κάθε ήχο μου
σε ζητώ σε κάθε κύμα, κάθε βήμα μου όπου ζω…
καθώς θα φεύγεις να μην ξεχνάς μικρή
αυτός που μένει σ’ αγάπησε πολύ.