Ήταν Δανεικό - Φίλιππος Πλιάτσικας

 

Τι να πεις και τι να πούμε Τι να μου εξηγήσεις Το εννοείς και δεν στ’ αρνούμαι Θες το χωρισμό Τι μου λες να μη χαθούμε Σε παρεξηγήσεις Στη ζωή αν το δεχτούμε Δανεική χαρά πως ζούμε Όσες πίκρες κι αν μας βρούνε Είναι φυσικό Τι να κάνεις, τι να κάνω Και μαζί κι αλλιώτικα Ούτε φτάνεις ούτε φτάνω Στην αιωνιότητα Τι να πεις και τι να πούμε Και μαζί και μόνοι μας Κάποια μέρα θα χαθούμε Και μαζί κι οι πόνοι μας Τι να πεις και τι να πούμε Και μαζί και μόνοι μας Κάποια μέρα θα χαθούμε Και μαζί κι οι πόνοι μας Τι να πεις που δεν γυρνούσε Πάντα στο μυαλό μου Και βραδιές με τυραννούσε Πριν να κοιμηθώ Ό, τι μέσα μου ακουμπούσε Κι έμοιαζε δικό μου Ό, τι το κορμί ποθούσε Κι η ψυχή μου λαχταρούσε Το ‘ξερα , δεν θα κρατούσε Ήταν δανεικό Τι να κάνεις, τι να κάνω Και μαζί κι αλλιώτικα Ούτε φτάνεις ούτε φτάνω Στην αιωνιότητα Τι να πεις και τι να πούμε Και μαζί και μόνοι μας Κάποια μέρα θα χαθούμε Και μαζί κι οι πόνοι μας Τι να πεις και τι να πούμε Και μαζί και μόνοι μας Κάποια μέρα θα χαθούμε Και μαζί κι οι πόνοι μας Κάποια μέρα θα χαθούμε Και μαζί κι οι πόνοι μας

Το καπηλειό - Μ. Πασχαλίδης & Γ. Χαρούλης

 

Ήτανε όμορφο θαρρώ εκείνο τον παλιό καιρό το καπηλειό μου γιαλός, καημός και τσικουδιά βαρμένα μέσα στην καρδιά με τ’ όνειρό μου. Και κάθε μέρα από βραδύς ντουγιουντισμένος ο Βαρδής με το λαούτο με το κρασί του στον οντά στον αμανέ του να κεντά τον κόσμο τούτο. Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά που για δυο χείλια βυσσινιά τα σιγοπίνει παίρνει νερό σαν τραγουδεί που το λαούτο του Βαρδή τον πόνο σβήνει. Κι ο Μύρος πιάνει το χορό το χώμα μόνο έχει οχτρό χρυσά παλάτια σε κάποια θάλασσα πλατιά θυμάται, κόκκινα φωτιά τα δυο του μάτια. Θυμούμαι κάθε χαραυγή πού `λεγα ο ήλιος να μη βγει στην αγκαλιά σου όνειρο βάρκα με πανιά να σεργιανίζω το ντουνιά με τα φιλιά σου. Αργό το ζάλο μου, βαρύ ήτανε ψεύτικος μπορεί ο έρωτάς σου ρωτώ διαβάτες στα στενά αν είδαν μάτια καστανά σαν τα δικά σου. Πως να δικάσω μια ζωή κι ένα αστέρι το πρωί που τρεμοσβήνει στο ερειπωμένο καπηλειό ένα μου όνειρο παλιό έχει `πομείνει.