Ατθίδα - Αλέκα Κανελλίδου

Σαν άνεμος μου τίναξε ο έρωτας τη σκέψη,

σαν άνεμος που σε βουνό βελανιδιές λυγάει.

Ήρθες, καλά που έκανες, που τόσο σε ζητούσα,

δρόσισες την ψυχούλα μου, που έκαιγε ο πόθος.

Κι από το γάλα πιο λευκή,

απ’ το νερό πιο δροσερή,

κι από το πέπλο το λεπτό πιο απαλή.

Από το ρόδο πιο αγνή,

απ’ το χρυσάφι πιο ακριβή,

κι από τη λύρα πιο γλυκειά, πιο μουσική.

Πάει καιρός που κάποτε σ’ αγάπησα, Ατθίδα,

μα τότε μου ’μοιαζες μικρό κι αθώο κοριτσάκι.

Συ που μαγεύεις τους θνητούς, παιδί της Αφροδίτης,

απ’ όλα το καλύτερο εσύ ’σαι το αστέρι.

Κι από το γάλα πιο λευκή

Απ το νερό πιο δροσερή
Κι από το πέπλο το λεπτό πιο απαλή

Από το ρόδο πιο αγνή

Απ το χρυσάφι πιο ακριβή

Κι από τη λύρα πιο γλυκιά, πιο μουσική!

I promise you ~ Gerard Joling

Life is a flower

That grows from the heart

It longs for the water

To fall from the stars

We try to survive

In the river of life

Hold me now

Don't let go

'Cause I don't wanna spend this night alone.

 

We'll get by

In the nick of time

All that I need is the promise I read in your eyes

The promise of love

4 in the morning

This immortal night.

 

Deep in the heartland

I'll be your guide

We're never sure

But the feeling is pure

Hold me now

Don't let go

'Cause I don't wanna spend this night alone.

 

We'll get by

In the nick of time

All that I need us the promise I read in your eyes

The promise of love