Η Δέσποινα Βανδή γεννήθηκε στην Γερμανία τον Ιούλιο του έτος 1969.
Όταν ήταν 6 ετών μετακόμισαν οι γονείς της στην Καβάλα, όπου και ήταν η
καταγωγή της. Σπούδασε φιλοσοφία, παιδαγωγική και ψυχολογία στην Φιλοσοφική σχολή
του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης . Ξεκίνησε το τραγούδι το 1994. Εργαζόταν σε νυκτερινά
κέντρα της συμπρωτεύουσας , μαζί με τον Αντώνη Ρέμο, την εποχή που οι μόνοι που
τους γνώριζαν ήταν το κοινό της Θεσσαλονίκης.
Έλα να με δεις
δίχως φτερά πουλί πεσμένο καταγής
θέαμα να το λυπηθείς
αχ έλα να με δεις
Έλα να με δεις
μον’ αν με θες ακόμα έλα να με δεις
Κι όχι από οίκτο να χαρείς
αχ έλα να με δεις
Λουλούδι μου
για σένα απόψε κλαίω στο τραγούδι μου
Για σένα ράγισε ξανά η καρδούλα μου
για σένα πάλι δε θα κοιμηθώ
αγάπη μου
Ζωή μου κι αναπόσπαστο κομμάτι μου
γλυκό μου απωθημένο και γινάτι μου
να μάθεις θέλω απόψε τι περνώ
Για σεν’ αλήτη μου
και πάλι αποψε κλείστηκα στο σπίτι μου
βαλάντωσα και πνίγηκα στη λύπη μου
και πάλι απόψε έλειπες εσύ
για σεν’ αλήτη μου
θα έκανα τα πάντα μα την πίστη μου
θα σκότωνα, θα πέθαινα αλήτη μου
αρκεί να μ’ αγαπούσες λίγο εσύ
Έλα να με δεις
πως είναι να `σαι τ’ αποπαίδι της ζωής
να μη σε νοιάζεται κανείς
αχ έλα να με δεις
Έλα να με δεις
στο ανεμοβρόχι μιας θλιμμένης Κυριακής
την πίκρα μου να μοιραστείς
αχ έλα να χαρείς
δίχως φτερά πουλί πεσμένο καταγής
θέαμα να το λυπηθείς
αχ έλα να με δεις
Έλα να με δεις
μον’ αν με θες ακόμα έλα να με δεις
Κι όχι από οίκτο να χαρείς
αχ έλα να με δεις
Λουλούδι μου
για σένα απόψε κλαίω στο τραγούδι μου
Για σένα ράγισε ξανά η καρδούλα μου
για σένα πάλι δε θα κοιμηθώ
αγάπη μου
Ζωή μου κι αναπόσπαστο κομμάτι μου
γλυκό μου απωθημένο και γινάτι μου
να μάθεις θέλω απόψε τι περνώ
Για σεν’ αλήτη μου
και πάλι αποψε κλείστηκα στο σπίτι μου
βαλάντωσα και πνίγηκα στη λύπη μου
και πάλι απόψε έλειπες εσύ
για σεν’ αλήτη μου
θα έκανα τα πάντα μα την πίστη μου
θα σκότωνα, θα πέθαινα αλήτη μου
αρκεί να μ’ αγαπούσες λίγο εσύ
Έλα να με δεις
πως είναι να `σαι τ’ αποπαίδι της ζωής
να μη σε νοιάζεται κανείς
αχ έλα να με δεις
Έλα να με δεις
στο ανεμοβρόχι μιας θλιμμένης Κυριακής
την πίκρα μου να μοιραστείς
αχ έλα να χαρείς