M' ένα ποτήρι θάλασσα στο στόμα, αλμυρό
ξεκίνησα να σε ονειρευτώ,
μ έσπρωξε η νύχτα στο βυθό, να ψάχνω να σε βρω,
να σ αναστήσω και ν αναστηθώ.
Μ' έσπρωξε η νυχτα στο βυθο, να ψάχνω να σε βρω,
να σ αναστήσω και ν αναστηθώ.
Γίναν' τα κύματα στεριά, τα φύκια γιασεμιά
και τ' όνομά σου φώναξα, μ' απάντηση καμιά.
Έστρωσε η θάλασσα χαλί για ν αποκοιμηθώ,
για μια στιγμή να σε ονειρευτώ.
Μα το φεγγάρι έσβησε κι εχάθει στο νερό,
κι έμεινα εγώ για να σε καρτερώ.