Νεράιδα αλήτισσα – Αλκή

Το πρόσωπο σου είδα στου ήλιου τη καμπύλη
νεράιδα με τσιγάρο που κρέμεται στα χείλη.
Στου φεγγαριού τη χάση σ’ αντίκρισα και εκεί,
γελώντας, να σκορπάς νότες και μουσική

Ψάχνω στα σύννεφα ένα σημάδι σου,
χάνομαι ύστερα μέσα στον Άδη σου.
Κρατάς τα νήματα για τον παράδεισο,
κρυμμένα όνειρα πετάς στην άβυσσο
Όμορφο αερικό…

Το άρωμα σου μύρισα στην αύρα του ανέμου
ποιο άστρο σε έχει στείλει δεν έμαθα ποτέ μου.
Σε μιας αυγής το χρώμα σε είδα να γελάς,
νεράιδα αλήτισσα είσαι, τη μέθη που σκορπάς.