Μες Στα Μάτια Σου - Γιάννης Κότσιρας

Στα Γιάννενα τρελαίνονται οι βροχές
Παίρνουν φωτιά και σβήνουνε στη λίμνη
Μα τον δικό σου καημό
Η πιο μεγάλη θάλασσα δε σβήνει

Στη Λάρισα ο ήλιος την αυγή
Τρυπάει την πέτρα και ερωτεύεται το χώμα
Μα η δική σου η πληγή
Παλεύει και δεν έκλεισε ακόμα

Μάτια μου, μεσ στα μάτια σου μεθάνε οι εποχές
Και μια ζωή την άνοιξη μου κρύβουν
Μάτια μου, για τα μάτια σου έπεφτα σε φωτιές
Ίδιες με αυτές που τώρα με τυλίγουν

Στην Κρήτη αναστενάζουν τα πουλιά
όμως στολίζουν τις φωλιές τους με μετάξι
Μα ο δικός σου ο στεναγμός
Δε λέει απ' την ψυχή μου να πετάξει

Στην Έδεσσα ματώνουν τα νερά
Όμως αγιάζουν μόλις πέσουν στο ποτάμι
Μα τα δικά μου τα φιλιά
Σου τα 'δωσα και πήγανε χαράμι.