Κυριακή 5 Ιουλίου 2015

Αχ πες τε τραγούδια - Σταμάτης Κόκοτας





Αυτός που αγάπησε υποφέρει
ρωτήστε γύρω κάποιος ξέρει
για το πρώτο το φιλί
το στερνό ώρα καλή
και της πίκρας το σκαλί

Φαίνεται θά'ναι το γραφτό μου
να ζήσω με τον εαυτό μου
κι όλο στο χθες να κρατώ
κι όλο πίσω να κοιτώ
μέσα στ'αναφιλητό

Αχ πες τε τραγούδια να δακρύσω
αχ μέσα στο δάκρυ να χαθώ
αχ με το παράπονο θα ζήσω
θέλω να την αντικρύσω
και στα χείλη της να σβήσω
για να ξαναγεννηθώ

Ζωή παράφορη υπόγεια
και στεναγμοί αντί για λόγια
τα παράθυρα κλειστά
και στα μάτια μου μπροστά
οι καρδιές μας χωριστά

Αυτή η νύχτα δεν τελειώνει
μέσα μου δυο παλάμες χιόνι
πού γυρίζεις και πού πας
πού το γέλιο σου σκορπάς
τώρα που δεν μ'αγαπάς.




Αστέρι μου - Νίκος Βέρτης





Στα χρώματα του φεγγαριού
ντύθηκες απόψε
και η νύχτα θα ζηλέψει από σένα
Το βράδυ αυτό είναι σταθμός
το παρελθόν σου διώξε
εσύ κι εγώ να γίνουμε ένα

Θέλω να μεθύσω από τα φιλιά σου
και να ξενυχτήσω μες την αγκαλιά σου
Θέλω να καω από τον έρωτα σου αστέρι μου

Άσε να χαιδέψω λίγο τα μαλλιά σου
και να ταξιδέψω μέσα στην καρδιά σου
Πόσο αγαπώ το κάθε τι κοντά σου
νυχτέρι μου, αστέρι μου

Στα αρώματα του γιασεμιού
μοσχοβολάς γλυκιά μου
και ο έρωτας ταξίδι θα σε πάει
Η νύχτα αυτή είναι γιορτή
απόψε είσαι δικιά μου
και ασε το φεγγάρι να κοιτάει

Θέλω να μεθύσω από τα φιλιά σου
και να ξενυχτήσω μες την αγκαλιά σου
Θέλω να καω από τον έρωτα σου αστέρι μου

Άσε να χαιδέψω λίγο τα μαλλιά σου
και να ταξιδέψω μέσα στην καρδιά σου
Πόσο αγαπώ το κάθε τι κοντά σου
νυχτέρι μου, αστέρι μου


Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Καράβι Μικρό - Φίλιππος Πλιάτσικας






Θα φύγει κι αυτό

θα δεις θα περάσει
σαν καράβι μικρό
που λιμάνι θα πιάσει

Στου άγριους καιρούς
πόσα είδες ναυάγια
πόσες ζωές
και θαύματα άγια

Λιμάνια λευκά
κουκκίδες στο χάρτη
που θέλεις να βγεις
μα κανείς δεν υπάρχει

Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι
Πως σου μοιάζω και γω
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι

Θα φύγει κι αυτό
θα δεις θα περάσει
σαν καράβι μικρό
που λιμάνι θα πιάσει

Στην πλώρη μπροστά
κι αν είδες ναυάγια
θα δεις και στεριές
και θαύματα άγια

Λιμάνια λευκά
κουκκίδες στο χάρτη
που θέλεις να βγεις
μα κανείς δεν υπάρχει

Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι
Πως σου μοιάζω και γω
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι

Πως σου μοιάζω και γω
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω

Καράβι μικρό
για που ταξιδεύεις
και πόσες φορές
στεριά αγναντεύεις


Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Λίγο όνειρο ακόμα - Φίλιππος Πλιάτσικας & Αλκή





Ιστορίες της πόλης
σε καφέ, σινεμά, 
στους ατέλειωτους δρόμους
για μια άλλη δουλειά.
Για παιδιά που περνάνε βαθιά γεράματα
και τους κοιτάν οι άλλοι κατάματα.
Φοβούνται πια τους ανθρώπους και κρύβονται.
Θυμούνται κάποια αγάπη κι ανοίγονται.

Πάμε λίγο μπροστά, 
πάμε λίγο ακόμα.
Δε ζητάω πολλά, 
λίγο όνειρο ακόμα.

Πάμε λίγο μπροστά, 
τι ν’ αντέξει ένα σώμα;
Δε ζητάω πολλά, 
λίγο όνειρο ακόμα.

Ιστορίες για σένα, 
για το πως τα περνάς, 
που απ’ τους άλλους μαθαίνεις
ποια ζωή κουβαλάς.
Για παιδιά που περνάνε βαθιά γεράματα
και τα κοιτάν οι άλλοι κατάματα.
Φοβούνται πια τους ανθρώπους και κρύβονται.
Θυμούνται κάποια αγάπη κι ανοίγονται.

Πάμε λίγο μπροστά, 
πάμε λίγο ακόμα.
Δε ζητάω πολλά, 
λίγο όνειρο ακόμα.

Πάμε λίγο μπροστά, 
τι ν’ αντέξει ένα σώμα;
Δε ζητάω πολλά, 
λίγο όνειρο ακόμα, 
λίγο όνειρο ακόμα, 
λίγο όνειρο ακόμα.