Ανάμεσα στο πριν και το μετά
σκοτάδι και φθινόπωρο και ψύχρα
παράθυρα και φώτα όλα κλειστά
ραδιόφωνο και θύμισες και νύχτα
Δε λέει να ξημερώσει ένα φως
μικραίνει ολοένα το δυάρι
κι ο κόσμος μου στριμώχνεται σκυφτός
σ’ ένα θολό μυαλό, σ’ ένα συρτάρι
Αχ βρε καρδιά τρελή καρδιά μισή
αχ βρε μυαλό θολό πού πας και τρέχεις
κοίτα πως φθινοπώριασες κι εσύ
σε διαδρομές που δεν αντέχεις
Ανάμεσα σε νέα και σε παλιά
αγάπες και αδιέξοδα και ελπίδες
χαμόγελα και δάκρυα και φιλιά
ζωντάνεψαν στις κίτρινες σελίδες
Δε λέει να ξεκολλήσει η ματιά
μεγάλωσε πολύ η απουσία
πώς χώρεσε η αγάπη κι η αγκαλιά
σε μια τόσο δα μικρή φωτογραφία