Ασημί Φεγγάρι - Αργύρης Λούλατζης & Χριστίνα Γκόλια

Είναι τα μάτια σου έρημα σαν άστρα

δυο περιβόλια που'μειναν στην άκρη

Και συ να περιμένεις απ'τα βάθη

σαν μια νεράϊδα ποτισμένη πάθη

Ότι γεννιέται μέσα απ'την ψυχή μου

και μεγαλώνει μ ' όλα μου τα λάθη

σαν ξωτικό πλανιέται μεσ ' τα δάση

προσμένοντας η αγάπη να περάσει

Γύρε μαζί μου

αυτό το βράδυ

να ξημερώσει ξανά

στ ' ασημί σου φεγγάρι

Θέατρο μοιάζει ο κόσμος ένα αστείο

έχουν περάσει χρόνια και φοβάμαι

πως κάπου κάπως χάσαμε το πλοίο

και σε μια χώρα μαγική κοιμάμαι

Απ ' όλα όσα έζησα μαζί σου

ανύσηχα τα βράδυα τα θυμάμαι

απόγευμα στον κόκκινο σου ήλιο

πιασμένοι χέρι χέρι να κοιτάμε

Γύρε μαζί μου

αυτό το βράδυ

να ξημερώσει ξανά

στ ' ασημί σου φεγγάρι

Απ ' όλα όσα έζησα μαζί σου...

ανήσυχα τα βράδια τα θυμάμαι...

Ονειρομάγια - Χρήστος Θηβαίος & Αργύρης Λούλατζης

Ξέσπασε βροχή και ονειρομάγια

πρόσωπά μου άγια θα' ρθω να σας βρω

και μεσάνυχτα στων άστρων τη δροσιά

τα απόκρυφα του κόσμου θα γεννώ

Σε ονειρομάγια θα χαθώ

τις ψυχές θα ενώσω και θα σε κρατώ

Πρώτη μου ζωή και πρώτη μου αγάπη

σε κρυσταλλένιο δάκρυ θα σ' ονειρευτώ

Κι αν θα δω καιρό που αντίο θα σου πω

σαν πορφυρό νερό τη γεύση σου κρατώ

Σε ονειρομάγια θα χαθώ

τις ψυχές θα ενώσω και θα σε κρατώ.

Αγιόκλημα - Αργύρης Λούλατζης

Μερόνυχτα αθάνατη γυρνάς
στους ήλιους περπατάς
ολόχρυσα μου μάτια ...
Γλυκόπνοο αεράκι η ψυχή
στης γης την αγκαλιά
λευκό μαργαριτάρι ...
Αγιόκλημα τις νύχτες θα σου φέρνω
κι όποια μορφή λαχτάρησες θα παίρνω

Παράξενη του κόσμου καταχνιά
σπαρμένη μυστικά
μου έκλεισες τα μάτια ...
Φευγάτο της νυxτός αστέρι εσύ
σε άφησε εδώ κάποιου Θεού το χέρι ...
Αγιόκλημα τις νύχτες θα σου φέρνω
κι όποια μορφή λαχτάρησες θα παίρνω