Ταξίδια φιλιά - Γιάννης Κότσιρας

Στου κεριού τη φλόγα σε κοιτώ

στης ψυχής το βάθος σ’ ακουμπώ

κι όλα γίνεσαι έτσι απλά σ’ ένα λεπτό

κι όλα τα ζω όλα τα ζω

Απόψε σε θέλω κοντά

ο χρόνος εδώ σταματά

στα μάτια γεννιέσαι

στο σώμα μου δίνεις φτερά

Απόψε σε θέλω κοντά μου

ο κόσμος πια δε με χωρά

μαζί σου στ’ αστέρια 

με στέλνεις ταξίδια φιλιά

Μη χαθείς να μείνεις πάντα εδώ

τα σκαλιά σου δωσ’μου ν’ανεβώ

κι αν γλιστρήσω θ’ αφεθώ μεσ’το κενό

να σ’ αγαπώ να σ’ αγαπώ

Απόψε σε θέλω κοντά

ο χρόνος εδώ σταματά

στα μάτια γεννιέσαι

στο σώμα μου δίνεις φτερά

Απόψε σε θέλω κοντά μου

ο κόσμος πια δε με χωρά

μαζί σου στ’αστέρια 

με στέλνεις ταξίδια φιλιά

Ζω τη στιγμή σου - Έλλη Κοκκίνου

Ήρθες σαν ένα αστέρι στη νύχτα έπεσες

μπήκες μεσ’τη ζωή μου εσύ

Ήρθες κι έστησες γύρω μου δίχτυα μ’έπιασες 

τώρα ζω τη δική σου στιγμή

Ζω τη στιγμή σου ζω για σένα

κι όλα στ’αστέρια ήταν γραμμένα

τώρα σ’ακολουθώ κι όπου με πας θα πάω

θα σ’αγαπάω

Ζω τη στιγμή σου ζω μαζί σου

φτιάχνω τον κόσμο μ’ένα φιλί σου

μείνε για πάντα εδώ να σ’ακουμπώ

να σ’έχω να σε προσέχω

Όλα έγινες όλα για μένα έγραψες 

κι είναι σαν να ’σουν πάντα εδώ

Όλα όλα τα δίνω για σένα μ’ένιωσες 

τώρα μόνο για σένα θα ζω

Ζω τη στιγμή σου ζω για σένα

κι όλα στ’αστέρια ήταν γραμμένα

τώρα σ’ακολουθώ κι όπου με πας θα πάω

θα σ’αγαπάω

Ζω τη στιγμή σου ζω μαζί σου

φτιάχνω τον κόσμο μ’ένα φιλί σου

μείνε για πάντα εδώ να σ’ακουμπώ

να σ’έχω να σε προσέχω

Αόρατη πληγή - Μελίνα Ασλανίδου

Θέλω τόσα να σου γράψω, που με κάνουν στάχτη

και σκορπάνε τη ψυχή μου μίλια μακριά

τόσους μήνες δίχως λέξη, πέφτω στο σκοτάδι

Θέε μου πως να ζήσω το μετά...

Η βροχή βροχή θα φέρει, μες τα δυό μου μάτια

και θ'αδειάσω τα ποτήρια του πικρού καημού

έχω τόσο την ανάγκη να κοπώ κομμάτια

ν'αφεθώ στην άκρη του γκρεμού...

Έρωτα μου και μαχαίρι,

είσαι αόρατη πληγή

Μες τα μάτια μου αγάπη,

μες στο σώμα μου γυαλί

Θέλω τόσο να με κλείσεις, μες τα δυο σου χέρια

για να γίνουν φυλακή μου και ποτέ μη βγω

Όλη τάζω τη ζωή μου κι ας καούν τ'αστέρια

για να 'ρθεις εσύ ξανά εδώ...

Έρωτα μου και μαχαίρι,

είσαι αόρατη πληγή

Μες τα μάτια μου αγάπη,

μες στο σώμα μου γυαλί

Έρωτα μου και μαχαίρι,

είσαι αόρατη πληγή

Έλα μόνο για μια νύχτα

κι ας πεθάνω την αυγή

Γίνε όλα εσύ - Ηρώ

Πάλι στο φως, σκιά

μένω χωρίς καρδιά

γιατί οι αγάπες δε γιατρεύουν

ψεύτικες είναι πια

Κι έρχεσαι τώρα εσύ

χάδι μες στη σιωπή

Τώρα τα όνειρα χορεύουν

Ναι! Είσαι εκεί

Γίνε ζωή,

αγάπη κι όλα εσύ

Γίνε αλήθεια,

φως μου,γέλιο,χάδι

Άδειος ο κόσμος

αν δεν είσαι εκεί

Μείνε μαζί μου

διώξε το σκοτάδι

Ψέμα κι αληθινό

δεν ξέρω πια να πω

Μες στο μυαλό σου ταξιδεύω

θέλω να σ΄έχω εγώ

Κι όπου μας πάει η στιγμή

δίχως μια ενοχή

Λύση στο γρίφο μου γυρεύω

Ναι! Είσαι εσύ...

Γίνε ζωή...

Το λάθος - Μελίνα Ασλανίδου

Μόνη στης ζωής την άκρη άλλη μια φορά
Έμειναν τα όνειρα μισά
Στέγνωσε ξανά το δάκρυ μέσα στην ψυχή
κι έγινε αλμύρα στην πληγή.
Θέλω να σου πω αντίο, όμως δεν μπορώ
μένω μές στο λάθος μου να ζω
ό,τι μου ζήτησες δίνω κι ένα σου ζητώ
να `ρχεσαι κι εγώ να ξαναζώ.
Σ’ ανταμώνω στα κρυφά
εκεί στα σκοτεινά, γεννιέμαι στα φιλιά
Σε αγγίζω μια φορά, εκεί στο πουθενά
και χάνομαι μετά.
Να ξέρεις, όλη τη ζωή μου δίνω, σώμα και ψυχή
φτάνει πάλι να `μαστε μαζί
Σε θέλω, δε με νοιάζει που πηγαίνω
ούτε που θα βγει
Είσαι εσυ το τέλος μου κι αρχή.
Μόνη στης ζωής την άκρη
ψάχνω στο ποτό
Ένα παραμύθι να πιαστώ
κι ένα τηλεφώνημά σου, έτσι ξαφνικά
μ’ έσωσε ακόμα μια φορά.

Κάπου θα βρεθούμε - Γιάννης Κότσιρας

Πες μου πες μου τι σε φέρνει
και με παρασέρνει άλλη λογική
πες μου πες μου ποιά αλήθεια
μεσ΄τα παραμύθια γίνεται σιωπή

Αν μ΄αγαπάς μη νοιάζεσαι πού πάω και πού πας
μα κρύψε με στο βάθος της καρδιάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ΄αγαπάς
Αν μ΄αγαπάς τα σύνορα μαζί μου να περνάς
τα όχι και τα πρέπει να ξεχνάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ΄αγαπάς

Δωσ΄μου δωσ΄μου μια στιγμή σου
το κρυφό φιλί σου σώμα και ψυχή
δωσ΄μου δωσ΄μου μια αγάπη
έστω κι αυταπάτη για να ζω εκεί

Αν μ΄αγαπάς μη νοιάζεσαι πού πάω και πού πας
μα κρύψε με στο βάθος της καρδιάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ΄αγαπάς
Αν μ΄αγαπάς τα σύνορα μαζί μου να περνάς
τα όχι και τα πρέπει να ξεχνάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ΄αγαπάς

Χτίσε μια γέφυρα - Δήμος Αναστασιάδης

Μια αγκαλιά και μια συγνώμη
πως να γιατρέψουν την καρδιά;
Όσοι πονάνε μένουνε μόνοι...
μα μη μ' αφήνεις μόνο πια!

Χτίσε μια γέφυρα να 'ρθεις εδώ...
πόσο μου λείπεις, πόσο σου λείπω εγώ...
ας μετρηθούμε κι ας χάσουμε κι δυό...
φτάνει να ξέρω πόσο σ' αγαπώ!
Μέρες μικρές χωρίς εσένα

νύχτες φεγγάρια ηλεκτρικά...
τέσσερις στίχοι και ένα ψέμα
πάλι δε βγάζουν πουθενά.

Ταξίδι μου κρυφό - Μ. Λιδάκης

Ήρθες απλά, έτσι απλά μες στη ζωή μου
κι άλλαξα δίχως να σκεφτώ τη διαδρομή μου,
έρχεται πάντα ό,τι αγαπάμε στη ζωή
έχω πια άνθρωπο δικό μου, είσαι εσύ.

Κι αν φεύγει η αγάπη σαν αέρας
εσύ να μείνεις πάντοτε εδώ
αρχή εσύ και τέλος κάθε μέρας
ν' αρχίζεις, να τελειώνεις ό,τι ζω
ανάσα μου, ταξίδι μου κρυφό.

Δε μ' αφορούν μέτρα σταθμά, δε με αγγίζουν
μόνο τα μάτια τα δικά σου με γεμίζουν
βάλε σημάδια στη ζωή μου μη χαθείς
θέλω στην καθεμιά μέρα μου να ζεις.

Το λάθος - Μελίνα Ασλανίδου

Η Μελίνα Ασλανίδου γεννήθηκε στη Στουτγάρδη και πολύ σύντομα επέστρεψε με την οικογένειά της στην Ελλάδα όπου μεγάλωσε στην Παραλίμνη Γιαννιτσών.
Η πρώτη της επαφή με τη μουσική ξεκίνησε σε μικρή ηλικία με τη συμμετοχή της στη χορωδία Παραλίμνης. Εκεί ήρθε σε επαφή με τη μουσική του Πόντου, με τη βυζαντινή μουσική και την παραδοσιακή μουσική της Θράκης.
Στη διάρκεια των μαθητικών της χρόνων συμμετείχε ενεργά στην οργάνωση χορωδιών και θεατρικών παραστάσεων. Σε ηλικία δεκαοχτώ ετών πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη για σπουδές, ενώ λίγο μετά ξεκινά να τραγουδάει στα μουσικά φοιτητικά στέκια. Το 1996 γνωρίζει τον Χρήστο Μητρέντζη και ένα χρόνο μετά συνεργάζεται μαζί του στη μουσική σκηνή "Κεπέγκια".

Μόνη στης ζωής την άκρη άλλη μια φορά
Έμειναν τα όνειρα μισά
Στέγνωσε ξανά το δάκρυ μέσα στην ψυχή
κι έγινε αλμύρα στην πληγή.

Θέλω να σου πω αντίο, όμως δεν μπορώ
μένω μές στο λάθος μου να ζω
ό,τι μου ζήτησες δίνω κι ένα σου ζητώ
να `ρχεσαι κι εγώ να ξαναζώ.

Σ' ανταμώνω στα κρυφά
εκεί στα σκοτεινά, γεννιέμαι στα φιλιά
Σε αγγίζω μια φορά, εκεί στο πουθενά
και χάνομαι μετά.

Να ξέρεις, όλη τη ζωή μου δίνω, σώμα και ψυχή
φτάνει πάλι να `μαστε μαζί
Σε θέλω, δε με νοιάζει που πηγαίνω
ούτε που θα βγει
Είσαι εσυ το τέλος μου κι αρχή.

Μόνη στης ζωής την άκρη
ψάχνω στο ποτό
Ένα παραμύθι να πιαστώ
κι ένα τηλεφώνημά σου, έτσι ξαφνικά
μ' έσωσε ακόμα μια φορά.