Φθινοπώριασε - Πασχάλης Τερζής

Ποιος το περίμενε λοιπόν

να γίνουμε ένα παρελθόν

και όλα τα χρώματα σκοτάδι

και η αλύρα στα μαλλιά να γίνει άδεια αγκαλιά

στην άμμο ακόμα ένα σημάδι

Και ότι ήθελα κοντα να ρθει

δεν λέει με τίποτα να βγει

είναι φεγγάρι τρομαγμένο

με έκλεισες μέσα σου εκεί

σένα κορμί σαν φυλακήΠοιος το περίμενε λοιπόν

να γίνουμε ένα παρελθόν

και όλα τα χρώματα σκοτάδι

και η αλμύρα στα μαλλιά να γίνει άδεια αγκαλιά

στην άμμο ακόμα ένα σημάδι

Και ότι ήθελα κοντα να ρθει

δεν λέει με τίποτα να βγει

είναι φεγγάρι τρομαγμένο

μ’ έκλεισες μέσα σου εκεί

σ’ ένα κορμί σαν φυλακή

να δραπετεύσω περιμένω

Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε

φθινοπώριασε

και απ’ την καρδιά σου η αγάπη μου ξεθώριασε

σκοτείνιασε μπροστά μου ο ουρανός

Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα

κιτρινίσανε

στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε

να πίνω απ’ τη βροχή σου ο τρελός

Ποιος το περίμενε που λες

πως θα άφηνε τέτοιες πληγές

η νύχτα όταν ξημερώνει

και πάνω που ήμασταν εμείς οι νικητές της διαδρομής

τώρα κοιτάζουμε την σκόνη

Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε

φθινοπώριασε

και απ’ την καρδιά σου η αγάπη μου ξεθώριασε

σκοτείνιασε μπροστά μου ο ουρανός

Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα

κιτρινίσανε

στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε

να πίνω απ’ τη βροχή σου ο τρελός

να δραπετεύσω περιμένω

Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε

φθινοπώριασε

και απ την καρδία σου η αγάπη μου ξεθώριασε

σκοτείνιασε μπράστα μου ο ουρανός

Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα 

κιτρινίσανε

στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε

να πίνω απ τη βροχή σου ο τρελός

Ποιος το περίμενε που λες

πως θα άφηνε τέτοιες πληγές

η νύχτα όταν ξημερώνει

και πάνω που ήμασταν εμείς οι νικητές της διαδρομής

τώρα κοιτάζουμε την σκόνη

Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε

φθινοπώριασε

και απ την καρδία σου η αγάπη μου ξεθώριασε

σκοτείνιασε μπράστα μου ο ουρανός

Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα 

κιτρινίσανε

στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε

να πίνω απ τη βροχή σου ο τρελός

Ένα λιμάνι η αγκαλιά μου - Αλεξίου Χάρις

Ένα λιμάνι η αγκαλιά μου 

κι ας δένεις μόνο όταν φυσά 

Αυτό που ψάχνεις μακριά μου 

πάλι κοντά μου σε γυρνά 

Ακόμα λίγο 

μη φεύγεις τώρα μείνε εδώ ακόμα λίγο 

Βρες αφορμή 

σε καταιγίδα δες χτυπιέται το κορμί 

Ακόμα πόσο 

θα σε τρομάζει ο καιρός ακόμα πόσο 

Ρίξε σκοινί 

κι άσε το πρώτο φως σε λίγο να φανεί 

Ένα λιμάνι η αγκαλιά μου 

κι ας δένεις μόνο όταν φυσά 

Αυτό που ψάχνεις μακριά μου 

πάλι κοντά μου σε γυρνά 

Ένα λιμάνι και το σώμα 

για τις φουρτούνες προσευχή 

Φταίω που σ’ αγαπάω ακόμα 

κι ας είσαι αλμύρα στην πληγή 

Ακόμα δώσ’ μου 

μία στιγμούλα στο απέραντο του κόσμου 

Το παρελθόν 

αφού κυλάμε σ’ ένα αιώνιο παρόν 

Ακόμα λίγο 

μη φεύγεις τώρα μείνε εδώ ακόμα λίγο 

Ρίξε σκοινί 

κι άσε το πρώτο φως σε λίγο να φανεί...

Που να 'σαι τώρα - Αντώνης Ρέμος

Που να ' σαι

σ' ένα παράθυρο ανοιγμένο

σ' ένα φεγγάρι προδωμένο

που το κοιτάμε πια σαν ξένοι;

Που να 'μαι

σ΄ένα ρολόι κολλημένος

στους δείκτες του παγιδευμένος

στιγμή έχω γίνει περασμένη

Που να ΄σαι τώρα που κρυώνω και φοβάμαι

μέσα στο σώμα σου εγώ θέλω μόνο να 'μαι

μήπως ρωτάς κι εσύ αγάπη μου που να 'μαι

ή απλά με διέγραψες;

Που να ΄σαι απόψε που οι τοίχοι ιδρώτα στάζουν

κι οι αναμνήσεις γύρω σα θεριά ουρλιάζουν

μήπως αγάπη μου οι αγάπες σε τρομάζουν

και δεν επέστρεψες

Που να 'μαι

στον καναπέ μ' ένα σεντόνι

που να μυρίζει εσένα ακόμη

και της αγάπης μας τη γλύκα

Που να ΄σαι

σε ποια αγκαλιά στριφογυρίζεις

ποιον απ' τους φόβους ξορκίζεις

λίγο να με σκεφτείς σε βρήκα

Που να ΄σαι τώρα που κρυώνω και φοβάμαι

μέσα στο σώμα σου εγώ θέλω μόνο να 'μαι

μήπως ρωτάς κι εσύ αγάπη μου που να 'μαι

ή απλά με διέγραψες;

Που να ΄σαι απόψε που οι τοίχοι ιδρώτα στάζουν

κι οι αναμνήσεις γύρω σα θεριά ουρλιάζουν

μήπως αγάπη μου οι αγάπες σε τρομάζουν

και δεν επέστρεψες

Που να ΄σαι τώρα που κρυώνω και φοβάμαι

μέσα στο σώμα σου εγώ θέλω μόνο να 'μαι

μήπως ρωτάς κι εσύ αγάπη μου που να 'μαι

ή απλά με διέγραψες;

Που να ΄σαι απόψε που οι τοίχοι ιδρώτα στάζουν

κι οι αναμνήσεις γύρω σα θεριά ουρλιάζουν

μήπως αγάπη μου οι αγάπες σε τρομάζουν

και δεν επέστρεψες

Πόσο λίγο με ξέρεις - Ευριδίκη

Ναι, ναι ειμ’ εγώ που όταν πονάς

Διώχνω μακριά τα σκοτάδια

Ναι, ναι ειμ’ εγώ που όταν γελάς

Σε πλημμυρίζω με χάδια

Μη, μη με κοιτάς αίμα κυλάει

Απ’ τα μάτια που σου’ χω χαρίσει

Μη, μη με ρωτάς ξέρεις τι φταίει

Και δεν υπάρχει άλλη λύση

Μη, μη μ’ ακουμπάς σκόνη θα βρεις

Σε κάθε γωνιά του κορμιού μου

Αγάπη για δύο στο φτηνό πανδοχείο

Του βασανισμένου μυαλού μου

Μη, μη μου μιλάς όλο ζητάς

Κι όσο ζητάς εγώ δίνω

Ναι το ’πα ξανά μ’ αυτή τη φορά

Στ’ αλήθεια σ’ αφήνω

Πόσο λίγο με ξέρεις

Ναι, ναι ειμ’ εγώ που όταν πονάς

Διώχνω μακριά τα σκοτάδια

Ναι, ναι ειμ’ εγώ που όταν γελάς

Σε πλημμυρίζω με χάδια

Μη, μη με κοιτάς αίμα κυλάει

Απ’ τα μάτια που σου’ χω χαρίσει

Μη, μη με ρωτάς ξέρεις τι φταίει

Και δεν υπάρχει άλλη λύση

Μα δε θα κρυφτώ, απόψε θα βγω

Σαν ήλιος τη νύχτα να διώξω

Και μετά τη βροχή θα βγω το πρωί

Σαν τρελό ουράνιο τόξο

Ναι, ναι σ’ αγαπώ μα δεν μπορώ

Άλλο κοντά σου να μείνω

Ναι το ’πα ξανά μ’ αυτή τη φορά

Στ’ αλήθεια σ’ αφήνω

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία - Μαρινέλλα

Αφού οι αγάπες είναι σαν ψυχές

δε γεννιούνται, δεν πεθαίνουν

αλλάζουν ρόλο με τις ενοχές

και τη σειρά τους περιμένουν

Τίποτα δε γίνεται τυχαία

ούτε τα άσχημα, ούτε τα ωραία

Κάθε τι από μόνο του

για να βρει το δρόμο του

θέλει απλά το χρόνο του

κι όλα όσα γεύτηκα

αληθινά ή ψεύτικα

μαζί σου τα ονειρεύτηκα...

Αφού οι αγάπες είναι προσευχές

σαν τελειώνουν τότε αρχίζουν

και εύκολες και δύσκολες στιγμές

οι αγάπες, όλες τις ορίζουν

Τίποτα δε γίνεται τυχαία

ούτε τα άσχημα, ούτε τα ωραία

Κάθε τι από μόνο του

για να βρει το δρόμο του

θέλει απλά το χρόνο του

κι όλα όσα γεύτηκα

αληθινά ή ψεύτικα

μαζί σου τα ονειρεύτηκα...

Τίποτα δε γίνεται τυχαία

ούτε τα άσχημα, ούτε τα ωραία

Κάθε τι από μόνο του

για να βρει το δρόμο του

θέλει απλά το χρόνο του

κι όλα όσα γεύτηκα

αληθινά ή ψεύτικα

μαζί σου τα ονειρεύτηκα...

Στα υπόγεια είναι η θέα - Πασχάλης Τερζής

Σε μια γωνιά κρυμμένα με μάτια τρομαγμένα

τα "θέλω" μου κοιτάνε σαν παιδιά.

Κι ας ξέρουν τι έχουν κάνει, εμένα δε μου φτάνει, 

γι’ αυτό τα τιμωρώ κάθε φορά.

Τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις

και γίνονται τα θαύματα όταν πάψεις να επιμένεις.

Τα πράγματα τα όμορφα, όσο τα θέλεις χάνονται τυχαία, 

κι ας ψάχνεις σε πολυόροφα, στα υπόγεια είναι η θέα.

Τα όνειρά μου μοιάζουν φεγγάρια που αλλάζουν, 

τα φτάνω κι όλο πάνε πιο μακριά.

Και όσο τα γυρεύω, τους φόβους μου παλέυω

και πάω γι’ άλλα απ’ την αρχή ξανά.

Τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις

και γίνονται τα θαύματα όταν πάψεις να επιμένεις.

Τα πράγματα τα όμορφα, όσο τα θέλεις χάνονται τυχαία, 

κι ας ψάχνεις σε πολυόροφα, στα υπόγεια είναι η θέα

Ένα λιμάνι η αγκαλιά μου - Χάρις Αλεξίου

Ένα λιμάνι η αγκαλιά μου 

κι ας δένεις μόνο όταν φυσά 

Αυτό που ψάχνεις μακριά μου 

πάλι κοντά μου σε γυρνά 

Ακόμα λίγο 

μη φεύγεις τώρα μείνε εδώ ακόμα λίγο 

Βρες αφορμή 

σε καταιγίδα δες χτυπιέται το κορμί 

Ακόμα πόσο 

θα σε τρομάζει ο καιρός ακόμα πόσο 

Ρίξε σκοινί 

κι άσε το πρώτο φως σε λίγο να φανεί 

Ένα λιμάνι η αγκαλιά μου 

κι ας δένεις μόνο όταν φυσά 

Αυτό που ψάχνεις μακριά μου 

πάλι κοντά μου σε γυρνά 

Ένα λιμάνι και το σώμα 

για τις φουρτούνες προσευχή 

Φταίω που σ΄ αγαπάω ακόμα 

κι ας είσαι αλμύρα στην πληγή 

Ακόμα δωσ΄μου 

μία στιγμούλα στο απέραντο του κόσμου 

Το παρελθόν 

αφού κυλάμε σ΄ ένα αιώνιο παρόν 

Ακόμα λίγο 

μη φεύγεις τώρα μείνε εδώ ακόμα λίγο 

Ρίξε σκοινί 

κι άσε το πρώτο φως σε λίγο να φανεί...

Πάντα κάτι μας λείπει - Κώστας Μακεδόνας & Μαρινέλλα

Η αγάπη είναι πάντα σιωπηλή,
δε λέει, είμ’ εδώ, να την κοιτάξεις,
τη δέχεσαι έτσι απλά μ’ ένα φιλί
και χάνεται όταν πας να την αλλάξεις.
Η αγάπη όπως υπάρχει στο κενό,
υπάρχει ακριβώς και στο γεμάτο,
τη ζήσαμε όσοι πιάσαμε ουρανό,
τη ζήσαμε όσοι πιάσαμε και πάτο.
Πάντα κάτι μας λείπει,
πάντα κάτι δεν είν’ αρκετό
κι έτσι μπαίνει η λύπη,
μόλις δει το παράθυρο ανοιχτό
πάντα φτάνει η ώρα,
που ζητάμε, ζητάμε πιο πολύ,
κι η μαγεία του τώρα,
γίνετ’ αύριο συνήθεια απλή
κι η καρδιά ψάχνει λόγο να βρει.
Η αγάπη δεν κλειδώνει σε κελί,
το ανικανοποίητο του ανθρώπου,
και όσοι αγαπήσαμε πολύ,
τα σπάσαμε τα σίδερα επί τόπου.
Πάντα κάτι μας λείπει,
πάντα κάτι δεν είν’ αρκετό
κι έτσι μπαίνει η λύπη,
μόλις δει το παράθυρο ανοιχτό
πάντα φτάνει η ώρα,
που ζητάμε, ζητάμε πιο πολύ,
κι η μαγεία του τώρα,
γίνετ’ αύριο συνήθεια απλή
κι η καρδιά ψάχνει λόγο να βρει.

Άναψε φώτα - Μαρινέλλα

Άναψε φώτα,
δες πως τίποτα δεν είναι όπως πρώτα,
έλα πλάι μου εδώ κοντά σ' εμένα,
η παράσταση αρχίζει πια μ' εσένα,
άναψε φώτα,
είμαστε έτοιμοι, σε λίγο η πρώτη νότα
θα γεμίσει απόψε χρώμα τον αέρα
και θα γίνει ξαφνικά η νύχτα μέρα.

Άναψε φώτα, να καεί το παρελθόν,
γέμισε κόσμο της καρδιάς μου το παρόν,
άναψε φώτα, στης ζωής μου την σκηνή,
κι αν λέω αλήθεια, εδώ μπροστά σου θα φανεί.

Άναψε φώτα,
δες πως τίποτα δεν είναι όπως πρώτα,
έλα πλάι μου εδώ κοντά σ' εμένα,
η παράσταση αρχίζει πια μ' εσένα.

Άναψε φώτα,
τα όνειρά μου ξενυχτήσανε στην πόρτα,
εισιτήριο περιμέναν μες στο κρύο,
μα είχα κλείσει εδώ και χρόνια το ταμείο,
άναψε φώτα,
και αν θέλεις το μπιζάρισμά μας ρώτα.
ό,τι αρέσει, ό,τι ωραίο ξαναβάλε,
να μη φτάσουμε ποτέ ως το φινάλε.

Άναψε φώτα, να καεί το παρελθόν,
γέμισε κόσμο της καρδιάς μου το παρόν,
άναψε φώτα, στης ζωής μου την σκηνή,
κι αν λέω αλήθεια, εδώ μπροστά σου θα φανεί.

Άναψε φώτα,
δες πως τίποτα δεν είναι όπως πρώτα,
έλα πλάι μου εδώ κοντά σ' εμένα,
η παράσταση αρχίζει πια μ' εσένα.

Άναψε φώτα,

Άναψε φώτα, στης ζωής μου την σκηνή,
κι αν λέω αλήθεια, εδώ μπροστά σας θα φανεί.

Ανάψτε φώτα,
δες πως τίποτα δεν είναι όπως πρώτα,
έλα αγάπη μου εδώ κοντά σ' εμένα,
η παράσταση αρχίζει πια μ' εσένα.

Φεγγάρι μου - Νατάσα Θεοδωρίδου

Πες μου φεγγάρι μου τις νύχτες πού γυρνά
αν σε κοιτάζει με μιαν άλλη αγκαλιά
πες την αλήθεια απόψε μη με λυπηθείς
πες μου φεγγάρι μου μόνο εσύ μπορείς

Φεγγάρι μου να ψάξεις να τον βρεις
και να του πεις πως δε θ' αντέξω δε θα ζήσω
φεγγάρι μου στο δρόμο του να μπεις
και να του δείξεις πώς να 'ρθει σε μένα πίσω

Μα αν αυτός φεγγάρι μου αρνηθεί
μη ξημερώσεις άσε τη νύχτα να με πάρει
θα φύγουμε μαζί πριν την αυγή
κι ας τον κοιτάζω από ψηλά σαν το φεγγάρι

Πες μου φεγγάρι μου τι βλέπεις τελικά
ποιο άλλο χάδι ποιο φιλί τον συντροφεύει
πες την αλήθεια απόψε όσο κι αν πονά
πες μου φεγγάρι ποια καρδιά τον ταξιδεύει

τι να τη κάνω τη ζωή
γλυκιά μου αναπνοή
εσύ είσαι ο λόγος που ανασαίνω

τι να τη κάνω τη ζωή
αφού δεν είμαστε μαζί
εγώ πεθαίνω