Ψίθυροι καρδιάς - Δημήτρης Μπάσης

Καράβι το φεγγάρι στο σώμα κύλησε, 

για άνομα πελάγη κρυφά μας μίλησε.

Με μάτια αναμμένα, με λόγια ανήμερα

κατάργησα για σένα σταθμούς και σύνορα.

Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δε σκέφτηκα, 

εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα.

Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα, 

κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.

Καράβι το φεγγάρι μες στο κρεβάτι μας, 

τα χάδια μας λυτρώνει και την αγάπη μας.

Σε χάρτες και σε πόλεις με ψίθυρους καρδιάς

θα καίγονται όσα, φως μου, δεν ήτανε για μας.

Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δε σκέφτηκα, 

εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα.

Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα, 

κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.

Το πιο γλυκό μου λάθος - Κώστας Μακεδόνας

Σε κανέναν μη μιλάς πια για μένα

Μην το πεις πουθενά

πως σε βλέπω ξανά στα κρυφά

πως ακόμα πεθαίνω για σένα

το 'χει δείξει ο καιρός

κάθε φίλος μας είναι εχθρός

Φίλα με ξανά

με κλειστά τα μάτια

νύχτες πρωινά μέσα μου κυλάς

γίνομαι κομμάτια όταν με φιλάς

Η αγάπη αυτή, το πιο γλυκό μου λάθος

το έχω δει τις νύχτες που με καις

κι αν κάποιοι λένε έγκλημα το πάθος

ας το πληρώσω δώδεκα ζωές

Η αγάπη αυτή, το πιο γλυκό μου λάθος

το έχω δει τις νύχτες που με καις

κι αν κάποιοι λένε έγκλημα το πάθος

ας το πληρώσω δώδεκα ζωές

Σε κανέναν μη μιλάς πια για μένα

θα μας βγει σε κακό

έλα πες μου κι εσύ σ' αγαπώ

για να 'ρθουν φωτισμένα τα τρένα

να μας πάνε εκεί που δεν μπαίνει η καρδιά φυλακή

Φίλα με ξανά...

Μια φορά κάνε το πρώτο βήμα - Μακεδόνας

Χείμαρρος στο δωμάτιο οι εικόνες σου,που δε θα'ρθείς σε εμποδίζουν οι χειμώνες σου,

έβαλες πάνω από όλα τους κανόνες σου,μα η αγάπη που σου'χω θελει απόψε να καίς σαν καύτρα από τσιγάρο,σαν παλιός αμανές.

Μια φορά κάνε το πρώτο βήμα,άκου τί σου λέει η καρδιά

μια φορά πάμε δειλό μου θύμα,πάμε κόντρα στο βοριά.

Μια φορά κάνε το πρώτο βήμα,άσε πια τη λογική

μια φορά γίνε εσύ το θύμα,κάνε μια ανατροπή.

Δείλιασες λίγο πρίν την επανάσταση και για να μην αλλάξει η κατάσταση.

Έδωσες όπως πάντα μια παράσταση,μα η αγάπη που σου'χω θέλει απόψε να καίς σαν καύτρα από τσιγάρο,σαν παλιός αμανές.

Μια φορά κάνε το πρώτο βήμα,άκου τί σου λέει η καρδιά

μια φορά πάμε δειλό μου θύμα,πάμε κόντρα στο βοριά.

Μια φορά κάνε το πρώτο βήμα,άσε πια τη λογική

μια φορά γίνε εσύ το θύμα,κάνε μια ανατροπή.

Το πιο γλυκό μου λάθος - Κώστας Μακεδόνας

Σε κανένα μη μιλάς πια για μένα
μη το πεις πουθενά, 
πως σε βλέπω ξανά στα κρυφά, 
πως ακόμα πεθαίνω για σένα, 
το `χει δείξει ο καιρός, 
κάθε φίλος μας είναι εχθρός.

Φίλα με ξανά με κλειστά τα μάτια
νύχτες, πρωινά μέσα μου κυλάς
γίνομαι κομμάτια όταν με φιλάς.

Η αγάπη αυτή το πιο γλυκό μου λάθος
το έχω δει τις νύχτες που με καις
κι αν κάποιοι λένε έγκλημα το πάθος
ας το πληρώσω δώδεκα ζωές.

Σε κανένα μη μιλάς πια για μένα
θα μας βγει σε κακό.
Έλα πες μου κι εσύ "Σ’ αγαπώ"
για να `ρθουν φωτισμένα τα τρένα
να μας πάνε εκεί που δεν μπαίνει 
η καρδιά φυλακή.

Φίλα με ξανά με κλειστά τα μάτια
νύχτες, πρωινά μέσα μου κυλάς
γίνομαι κομμάτια όταν με φιλάς.

Η αγάπη αυτή το πιο γλυκό μου λάθος
το έχω δει τις νύχτες που με καις
κι αν κάποιοι λένε έγκλημα το πάθος
ας το πληρώσω δώδεκα ζωές.

Ουρανέ μου - Ειρήνη Χαρίδου

Ουρανέ μου στείλε τώρα στ' όνειρό του μια βροχή,

να του πει πως γι' αυτόν υποφέρω,

πως δεν έχω στον πόνο αντοχή,

ουρανέ μου, στην αγάπη δεν αξίζει ενοχή.

Πώς να σε ξεγράψω, πώς,

ποιος να με κάνει, ποιος,

να μη σε αγαπώ,

πώς, πεθαίνω Θεέ μου , πώς

στου φεγγαριού το φως

για λίγο να σε δω.

Ουρανέ μου, να του γράψεις, η καρδιά μου είναι εκεί,

να του πεις πως φαντάζει μακριά του

χιονισμένη αυτή η Κυριακή,

ουρανέ μου, ποιος μου κλείνει την αγάπη φυλακή.

Πώς να σε ξεγράψω, πώς,

ποιος να με κάνει, ποιος,

να μη σε αγαπώ,

πώς, πεθαίνω Θεέ μου , πώς

στου φεγγαριού το φως

για λίγο να σε δω.

Ουρανέ μου, να του γράψεις, η καρδιά μου είναι εκεί.

Μη μου λες αντίο - Κώστας Μακεδόνας

Το ταξίδι αυτό, που θα πάμε αγκαλιά

Σε πελάγη βαθιά, με οδηγό την καρδιά

Θα `χει και βοριά, μα και νύχτες πανσέληνες

Να φωτίζουν, τη δική μας στεριά

Το ταξίδι αυτό, που θα πάμε μαζί

Σ' ότι θέλω και θες, μ' οδηγό το φιλί

Θα `χει ενοχές, για όλα αυτά που αφήσαμε

Μα πιο τέλος δεν πονάει πολύ

Μια αγάπη δίχως αύριο, η αγάπη αυτή

Μα σε θέλω κύμα άγριο και ας πονέσω πολύ

Μια αγάπη δίχως αύριο, η αγάπη αυτή

Μα σε θέλω και ναυάγιο ας με βρουν το πρωί

Για ταξίδια που δεν ήθελες

Τι σε πιάνει και πάλι κλαις

Έλα πάμε και αντίο μη λες

Το ταξίδι αυτό που θα βγάλει ρωτάς

Θα σου πω όταν δω μέχρι που μ' αγαπάς

Μη μελαγχολείς ένα τόξο ουράνιο σχεδιάζει δρόμους

Μόνο για μας

Το ταξίδι αυτό το φοβάσαι μου λες

Μα δε ζουν τη ζωή οι ψυχές οι δειλές

Μη μου ξαναπείς για ταξίδια που χάλασες

Για παλιές αγάπες έλα μην κλαις

Μη μου ξαναπείς για ταξίδια που χάλασες

Για παλιές αγάπες έλα μην κλαις