Λίγα ψίχουλα αγάπης - Έλλη Πασπαλά

Δε θέλω πλούτη να μου δώσεις και παλάτια

δε θέλω λούσα όπως άλλες που γυρνάς

Λυπήσου μόνο της καρδιάς μου τα κομμάτια

και πες μου λίγο της φτωχής πως μ' αγαπάς

Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω

κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω

Αυτά τα λίγα ψίχουλα κι αν θα μου τάξεις

σου τα πληρώνω με οποιαδήποτε τιμή

Και θα τα πάρω κι αν ακόμα τα πετάξεις

όπως πετάνε σ' ένα σκύλο το ψωμί

Κωνσταντινούπολη - Στέλιος Καζαντζίδης

Στην Κωνσταντινούπολη όποιος κι αν θα πάει

όσα δούν τα μάτια του δεν τα λησμονά

Πέραν πριγκηπόννησο γαλατάς σεράι

αναμνήσεις όμορφες μέρη μαγικά

Κωνσταντινούπολη ωραία πολιτεία

Κωνσταντινούοπολη ωραία ζωγραφιά

με πλημμυρίζει μια γλυκιά μελαγχολία 

όταν θυμάμαι καθ 'εμια σου ομορφιά

Του βοσπώρου τα νερά τ'ομορφο φανάρι

στην ψυχή μου τα κλεισα και δεν τα ξεχνώ

Πόλη την καρδούλα μου σκλάβα μου χεις πάρει

κι όποτε σε σκέφτομαι πάντοτε πονώ

Κωνσταντινούπολη ωραία πολιτεία

Κωνσταντινούοπολη ωραία ζωγραφιά

με πλημυρίζει μια γλυκιά μελαγχωλία 

όταν θυμάμαι κάθε μια σου ομορφιά

Στου Μπελαμή το ουζερί - Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Στου Μπελαμή το ουζερί

Τα ούζα έπινε σερί

Το παλικάρι το χλωμό το πικραμένο

Όπως κι εγώ κάποια φορά

Όταν με πρόδωσαν σκληρά

Και από τότε με πιοτό αργοπεθαίνω

Στου Μπελαμή το ουζερί

Λόγια πικρά, κορμιά νεκρά

Βλέμμα σβησμένο

Ζήση μου ψεύτρα και σκληρή

Μου 'δειξες δρόμο σκοτεινό

Και λαθεμένο

Παλικαράκι μου χλωμό άκου και εμένα τι θα σου πω

δεν πρέπει άντρας για γυναίκα να δακρύζει.

Ξέχαστην και άλλη αγάπη βρες 

Πάψε να πίνεις και να κλαις

δες το φινάλε μου και πες μου αν αξίζει

Στου Μπελαμή το ουζερί

Λόγια πικρά, κορμιά νεκρά

Βλέμμα σβησμένο

Ζήση μου ψεύτρα και σκληρή

Μου 'δειξες δρόμο σκοτεινό

Και λαθεμένο.

Στου Μπελαμή το ουζερί - Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Στου Μπελαμή το ουζερί
Τα ούζα έπινε σερί
Το παλικάρι το χλωμό το πικραμένο
Όπως κι εγώ κάποια φορά
Όταν με πρόδωσαν σκληρά
Και από τότε με πιοτό αργοπεθαίνω

Στου Μπελαμή το ουζερί
Λόγια πικρά, κορμιά νεκρά
Βλέμμα σβησμένο
Ζήση μου ψεύτρα και σκληρή
Μου 'δειξες δρόμο σκοτεινό
Και λαθεμένο

Παλικαράκι μου χλωμό άκου και εμένα τι θα σου πω
δεν πρέπει άντρας για γυναίκα να δακρύζει.
Ξέχαστην και άλλη αγάπη βρες
Πάψε να πίνεις και να κλαις
δες το φινάλε μου και πες μου αν αξίζει

Στου Μπελαμή το ουζερί
Λόγια πικρά, κορμιά νεκρά
Βλέμμα σβησμένο
Ζήση μου ψεύτρα και σκληρή
Μου 'δειξες δρόμο σκοτεινό
Και λαθεμένο.

Καράβι με σημαία ξένη - Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Καράβι με σημαία ξένη
που πας ταξίδι μακρινό,
αγάπη πια δεν με προσμένει,
το σπίτι άδειο κι ορφανό.
Αγάπη πια δεν με προσμένει,
μαζί σου πάρε με,
μαζί σου πάρε με,
να μην πονώ.

Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.

Του έρωτά μου η ορφάνια
κάνει το δάκρυ μου καυτό.
Μόνο σε μακρινά λιμάνια
εκεί μπορεί να γιατρευτώ,
να φύγω λίγο απ την αφάνεια,
να λησμονήσω,
να λησμονήσω,
να ξεχαστώ.

Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.

Σάντα Μαρία - Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Μη ζηλεύεις την αγάπη μου, κυρία,
τα φιλιά σου να μου δώσει δεν μπορεί.
Eίναι πλοίο που το λεν "Σάντα Μαρία"
και να φύγουμε ξανά με καρτερεί.

Μεγάλη αγάπη η θάλασσα
και η "Σάντα Μαρία",
κι αν τη ζωή μου χάλασα
τις αγαπώ, κυρία.

Θα σου στέλνω σουβενίρ από τα ξένα,
από μέρη ξωτικά και μακρινά.
Πάψε όμως να πληγώνεσαι για μένα,
την καρδιά μου άλλη αγάπη κυβερνά.

Καράβι με σημαία ξένη - Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Καράβι με σημαία ξένη
που πας ταξίδι μακρινό,
αγάπη πια δεν με προσμένει,
το σπίτι άδειο κι ορφανό.
Αγάπη πια δεν με προσμένει,
μαζί σου πάρε με,
μαζί σου πάρε με,
να μην πονώ.

Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.

Του έρωτά μου η ορφάνια
κάνει το δάκρυ μου καυτό.
Μόνο σε μακρινά λιμάνια
εκεί μπορεί να γιατρευτώ,
να φύγω λίγο απ την αφάνεια,
να λησμονήσω,
να λησμονήσω,
να ξεχαστώ.

Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.

Καράβι με σημαία ξένη - Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Καράβι με σημαία ξένη
που πας ταξίδι μακρινό,
αγάπη πια δεν με προσμένει,
το σπίτι άδειο κι ορφανό.
Αγάπη πια δεν με προσμένει,
μαζί σου πάρε με,
μαζί σου πάρε με,
να μην πονώ.

Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.

Του έρωτά μου η ορφάνια
κάνει το δάκρυ μου καυτό.
Μόνο σε μακρινά λιμάνια
εκεί μπορεί να γιατρευτώ,
να φύγω λίγο απ την αφάνεια,
να λησμονήσω,
να λησμονήσω,
να ξεχαστώ.

Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.