Στο ξέσπασμα του Φεγγαριού - Βασίλης Σκουλάς & Γιώτα Νέγκα

Στο ξέσπασμα του φεγγαριού, αυτός που θα γλιτώσει δε θα 'ναι αυτός που αρνήθηκε στον έρωτα να δώσει. Κι εσύ που μου 'ταξες πολλά, δε σου 'χω εμπιστοσύνη χρόνια στην άκρη του γκρεμού κατάντησα αγρίμι. Στο ξέσπασμα του φεγγαριού, η νύχτα θα μεθύσει θα σκορπιστεί σαν άρωμα, την πίκρα μου να σβήσει. Κι εμένα πια δε θα με δουν του πόνου οι συμπληγάδες να σέρνω το βαγόνι σου σε σκουριασμένες ράγες. Στο ξέσπασμα του φεγγαριού, αυτός που θα γλιτώσει δε θα 'ναι αυτός που αρνήθηκε στον έρωτα να δώσει.

Η μοναξιά είναι ένας χορός - Δημήτρης Μητροπάνος

Η μοναξιά είναι ένας χορός

που τον χορεύεις μόνος

κι όπου σε παν τα βήματα

σε πάει κι η ψυχή σου

Σε κοροϊδεύει ο Έρωτας

σε κοροϊδεύει ο Χρόνος

κι εσύ απάνω στο χορό

μετράς την αντοχή σου

Η μοναξιά είναι ένας χορός

που τον χορεύεις μόνος

Η μοναξιά είναι ένας χορός

που τον χορεύεις μόνος

και σαν περήφανος αητός

τινάζεις τα φτερά σου

Σε κοροϊδεύει ο Έρωτας

σε κοροϊδεύει ο Χρόνος

κι εσύ απάνω στο χορό

μετράς την αντοχή σου

Η μοναξιά είναι ένας χορός

που τον χορεύεις μόνος

Θα σε φιλέψω στεναγμέ - Σκουλάς Βασίλης

Θα σε φιλέψω στεναγμέ

τα όχι σου να γίνουν ναι

απ΄την ψυχή μου σαν περνάς 

ανάλαφρα να περπατάς.

Να τρέξει φλέβα του καημού 

με την ορμή του ποταμού

σαν φτάσει η αγάπη την αυγή

να'χει στερέψει η πληγή.

Αγκάλιασέ με ουρανέ,

γέλασε κι άστραψε για με

Ρίξε φωτιά του κεραυνού 

στην στράτα του αποχωρισμού...

Δεν ξέρω - Μήτσης & Αρβανιτάκη

Δεν ξέρω ποιος θεός τα μέσα μου παλεύει 

αν αγαπάει το φως αν κλαίει η αν χορεύει 

δεν ξέρω που με πας μα ξέρω που θα φτάσω

σε ποιο βαθύ γκρεμό την νύχτα 

θα γιορτάσω

δεν ξέρω τι θα πει να σώζεις την ψυχή σου

όμως γνωρίζω τι θα πει αυτή η αβάσταχτη σιωπή

που σκέπασε τον ουρανό την ώρα της φυγής σου

δεν είναι οι αντοχές σίδερα να τα λιώσω

δεν φτάνουν δυό ζωές αυτά που θες να δώσω

να φεύγω να πετώ αυτό μου πάει εμένα 

και να' χω για φτερά κύματα αγριεμένα

Να μη σε δω ποτέ να κλάψεις - Αλέκα Κανελλίδου

Εγώ θα κόβω το σκοτάδι να σου το κάνω χάδι,

να σε γλιτώσω απ' της νύχτας σου την τρέλα.

Σαν φωτογράφος θα σου λέω "χαμογέλα"

κι ό,τι σε πρόδωσε εδώ να το προδώσεις

κι ό,τι σε πλήγωσε εδώ να το πληγώσεις

κι ό,τι σε πίκρανε εδώ να το πετάξεις,

μες στη φωτιά που θα μ' ανάψεις

να μη σε δω ποτέ να κλάψεις.

Εγώ θα κλέβω το φεγγάρι που το 'χεις μαξιλάρι

κι όλες οι λέξεις μου θα σου φωνάζουν "έλα",

σαν φωτογράφος θα σου λέω "χαμογέλα"

κι ό,τι σε πρόδωσε εδώ να το προδώσεις

κι ό,τι σε πλήγωσε εδώ να το πληγώσεις

κι ό,τι σε πίκρανε εδώ να το πετάξεις,

μες στη φωτιά που θα μ' ανάψεις

να μη σε δω ποτέ να κλάψεις.

Πώς να γλυτώσει μάτια μου - Δημήτρης Μητροπάνος & Γλυκερία & Αλέκα Κανελλίδου

Έτσι για να πω πως σε κέρδισα

θα 'θελα μια φορά να σε πληγώσω

εσύ να μου ζητάς όσα σου στέρησα

και εγώ να μην μπορώ να σου τα δώσω

Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω

τα λόγια σου σαν μάγισσα τα ξόρκισα

και άσε τις απειλές πως δήθεν θα υποφέρω

και να σκεφτείς ότι σαν σήμερα σε γνώρισα

Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο

πώς θες να αλλάξουμε ουρανό

τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια

που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό

Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο

πώς θες να αλλάξουμε ουρανό

τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια

που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό

Έτσι για να πω πως σε κέρδισα

θα 'θελα μια φορά να σε πληγώσω

εσύ να τρέχεις πίσω μου σαν μέλισσα

και εγώ να κάνω τον αδιάφορο καμπόσο

Ωραία που τα λες μα έλα που σε ξέρω

με ένα φιλί μου θα σ' αλλάξω την τροχιά

κι όταν θα σκέφτεσαι το πως θα υποφέρω

καινούριο πόθο θα σ' ανάβω στην καρδιά

Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο

πώς θες να αλλάξουμε ουρανό

τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια

που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό

Πώς να γλυτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο

πώς θες να αλλάξουμε ουρανό

τώρα που μοιάζουμε με δίδυμα φεγγάρια

που ξενυχτάνε με τον ίδιο στεναγμό

Του έρωτα η μάχη - Μπάμπης Τσέρτος

Η νύχτα δεν τελειώνει την αυγή
έχει τη δύναμη τη μέρα να πληγώνει
κι όπως ο δρόμος δεν τελειώνει στη στροφή
έτσι κι αυτή όποτε θέλει ξημερώνει

Μην αφήνεις τη ζωή μου
να πορεύεται μονάχη
αποθύμησα του έρωτα τη μάχη
άσε με να 'ρθω για λίγο
μες στα χέρια σου να ζήσω
κι ίσως κάποτε τη νύχτα να νικήσω

Η νύχτα δεν τελειώνει την αυγή
έτσι συνήθισε τη μέρα να παιδεύει
κι όταν της δείχνω πως την έχω βαρεθεί
μέσα μου χάνεται κι εκδίκηση γυρεύει.