Σε ερωτεύομαι - Γιάννης Κότσιρας

Νόμιζα πως πια είχα χαθεί, 

στο σκοτεινό μονοπάτι.

Mου `δειξες πώς να πιστέψω ξανά, 

ο παράδεισος πως υπάρχει.

Ήμουν στη λύπη αδερφός, 

μα στη χαρά ένας ξένος, 

μού `δειξες όρθιος πως να σταθώ, 

ν’ αρχίσω πάλι απ’ το τέλος.

Σε ερωτεύομαι

κι εσύ αθόρυβα, 

μπαίνεις μέσα στον ύπνο μου

και μου φέρνεις τα όνειρα!

Σε ερωτεύομαι

γίνομαι στάχτη σου

και γεννιέμαι ξανά παιδί, 

μέσα από την αγάπη σου...

Ήμουν στ’ ανοιχτά ναυαγός.

Ξύπνησα πάνω στην άμμο

και σαν λουλούδι που γέρνει στο φως, 

γέρνω στον ώμο σου επάνω.

Μέσ’ απ’ τα φύλλα ο ουρανός, 

ο ουρανός που εσύ κρατάς, 

στον κόσμο αυτό που γκρεμίζει ο καιρός

κι αυτόν που χτίζει ο έρωτας.

Όλα είναι στο μυαλό - Χάρις Αλεξίου & Γιάννης Κότσιρας

Ένα σημάδι βαθύ που δε θα σβήσει ποτέ

δε θα σβήσει

Ένα σημάδι παλιό που δε θα αφήνει η χαρά

να κρατήσει

Και στις σιωπές περιπλανιόμαστε

μ' αυτό που μας πονά

Για ένα τίποτα χανόμαστε

στου δρόμου τα μισά

Μάτια μου αν σ' αγαπώ

τι να φοβάσαι πια

όλα είναι στο μυαλό

πόνος και γιατρειά

Αν σε σκεπάζουν σκιές

τότε να γέρνεις να κλαις στο πλευρό μου

και με το δάκρυ σου εγώ

θα σβήνω κάθε παλιό εαυτό μου

Κι αν στις σιωπές περιπλανιόμαστε

μ' αυτό που μας πονά

όταν στα δυο το μοιραζόμαστε

δεμένους μας κρατά

Ένα φιλί από δυόσμο - Νατάσσα Μποφίλιου

Ένα φιλί ήταν μόνο, μα ένα φιλί ήταν τόσα πολλά
Ένα φιλί δικό σου πιο ακριβό από χίλια φιλιά

Ένα φιλί από σένα άνοιξε όλα μου τα μυστικά
Κι άλλο φιλί κανένα το χρόνο τώρα πια δεν σταματά
Όλη η σιωπή σ'ένα φιλί..

Ένα φιλί από δυόσμο, χώρισα από τον κόσμο 
και η νύχτα με έβγαλε στην ερημιά 
Μια ανατολή, φως μου, μ'ένα φιλί δωσ μου, 
ένα φιλί από βροχή και φωτιά

Ένα φιλί δικό σου κι ας είναι σαν τα φιλιά που σκορπάς
Που δίνεις στο όνειρο σου και έχεις ξεχάσει το πρωί που ξυπνάς

Μα ενώ την πόρτα κλείνεις
Από τα χείλη σου φευγει πουλί που τα φτερά του ανοίγει
Και ανεβαίνει στου ουρανού το νησί
Μια αναπνοή, με ένα φιλί

Ένα φιλί δως μου μια ανατολή, φως μου
Η νύχτα με έβγαλε στο πουθενά
Χώρισα από τον κόσμο ένα φιλί από δυόσμο,
Και όλο τον δρόμο θα κάνω εγώ ξανά.
Μια ανατολή φως μου, ένα φιλί δωσ μου,
Ένα φιλί από δυόσμο.
Χώρισα από τον κόσμο και η νύχτα με έβγαλε στην ερημιά
Μια ανατολή φως μου, ένα φιλί δως μου
Ένα φιλί από βροχή και φωτιά..

Σε ερωτεύομαι - Γιάννης Κότσιρας

Νόμιζα πως πια είχα χαθεί,

στο σκοτεινό μονοπάτι.

Mου 'δειξες πώς να πιστέψω ξανά,

ο παράδεισος πως υπάρχει.

Ήμουν στη λύπη αδερφός,

μα στη χαρά ένας ξένος,

μού 'δειξες όρθιος πως να σταθώ,

ν' αρχίσω πάλι απ' το τέλος.

Σε ερωτεύομαι

κι εσύ αθόρυβα,

μπαίνεις μέσα στον ύπνο μου

και μου φέρνεις τα όνειρα!

Σε ερωτεύομαι

γίνομαι στάχτη σου

και γεννιέμαι ξανά παιδί,

μέσα από την αγάπη σου...

Ήμουν στ' ανοιχτά ναυαγός.

Ξύπνησα πάνω στην άμμο

και σα λουλούδι που γέρνει στο φως,

γέρνω στον ώμο σου επάνω.

Μέσ' απ' τα φύλλα ο ουρανός,

ο ουρανός που εσύ κρατάς,

στον κόσμο αυτό που γκρεμίζει ο καιρός

κι αυτόν που χτίζει ο έρωτας.

Το σεντόνι - Γ.Κότσιρας

    Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Το `χω να με σκεπάζει
Κι είναι η νύχτα θάλασσα, η νύχτα θάλασσα
Που στα βαθιά με φωνάζει

Μέρες ξημέρωσαν, τα δύσκολα πέρασαν
Μα ο νους μου πίσω γυρνάει
Φταίει το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Που το άρωμά σου κρατάει

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να `σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Γύρω μου πράγματα, σκισμένα γράμματα
Σκόρπια από δω και από κει
Γίνονται θαύματα
Μα στ' άψυχα πράγματα
Τι μπορεί να σωθεί

Θα το παλέψω, θα ξαναπιστέψω
Μα λόγο πια δεν κρατώ
Φταίει αυτό το όχι σου
Γι' αυτό το όχι σου
Όλα τ' αρνιέμαι εγώ

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να `σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Έχω το σεντόνι σου, το σεντόνι σου
Σύννεφο που με τυλίγει
Παίζω το τραγούδι σου, το τραγούδι σου
Μα ο ουρανός δεν ανοίγει

Δε μετανιώνω, δε σου θυμώνω
Μα αναρωτιέμαι που να `σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι

Δε μετανιώνω
Μα όταν κρυώνω, αναρωτιέμαι που να `σαι
Μακριά μου τι φοράς
Όταν κοιμάσαι