Φωτιά στα σύνορα της γης - Γιάννης Πάριος

Σβήσε το φως του δρόμου

που δεν αφήνει το φεγγάρι να φανεί, 

κλείσε την κάμαρά μας

σ’ αυτό τον πόλεμο κανείς να μη μας δει.

Φωτιά στα σύνορα της γης 

θ’ ανάψουμε εμείς 

με σπίρτο την καρδιά μας, 

φωτιά να σβήσει τη φωτιά

που άνθρωποι τρελοί

ανάβουν στα όνειρά μας.

Κλείσε, τον κόσμο κλείσε

μέσα στα μάτια σου που τα `χω ουρανό, 

κλείσε, την πόρτα κλείσε

έξω απ’ το σπίτι μας απέραντο κενό.

Μεγάλη αδυναμία - Γιάννης Πετρόπουλος

Που να σε βρω ψάχνω παντού να σ' ανταμώσω

ποια προσευχή σε ποιον Θεό πρέπει να πω

πόσους καημούς μες στην καρδιά μου εγώ να νιώσω

να `χω δικαίωμα εσένα ν' αγαπώ

Μεγάλη αδυναμία εσύ θα είσαι η μία

η μόνη αμαρτία σ' όλη μου τη ζωή

μεγάλη αδυναμία εσύ θα είσαι η μία

η μόνη αμαρτία και τέλος μου κι αρχή...

Ο ουρανός αλλάζει χρώματα απόψε

βγήκε η θάλασσα σεργιάνι στη στεριά

πάρ' το μαχαίρι τη ζωή μου αν θέλεις κόψε

γιατί όσο ζω δε θα χωρίσουμε ξανά...

Μεγάλη αδυναμία εσύ θα είσαι η μία

η μόνη αμαρτία σ' όλη μου τη ζωή

μεγάλη αδυναμία εσύ θα είσαι η μία

η μόνη αμαρτία και τέλος μου κι αρχή.

Μόνο αγάπη - Γιάννης Πάριος

Ο θησαυρός της γης είναι αυτό που εμείς έχουμε Κατερίνα
είναι που σ’ αγαπώ κι είναι που μ’ αγαπάς
είναι που οι χορδές παίζουνε στην ψυχή σαν δυο μαντολίνα
και τραγουδούν στο τέμπο της καρδιάς
Μόνο αγάπη χρειάζεται η ζωή μας
όλα τα χρόνια που θα `μαστε μαζί
μόνο αγάπη χρειάζεται η ζωή μας
γιατί είναι μικρή
Εμείς μονάχα εμείς κρατάμε στην ζωή την μοίρας μας στα χέρια
δεθήκαμε σφιχτά στο χρόνο που περνά
και η αγάπη αυτή θα είναι φωτεινή
σαν του ουρανού τ’ αστέρια
που φτάνουμε μαζί κάθε βραδιά
Μόνο αγάπη χρειάζεται η ζωή μας
όλα τα χρόνια που θα `μαστε μαζί
μόνο αγάπη χρειάζεται η ζωή μας
γιατί είναι μικρή
Μόνο αγάπη χρειάζεται η ζωή μας
γιατί είναι μικρή

Ποτέ, ποτέ, ποτέ - Γιάννης Πάριος

Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
δε θα μπει στην καρδιά μου άλλη
ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
και ας είναι η ζωή μεγάλη.

Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
δε θα μπει στην καρδιά μου άλλος
ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
είσαι ο έρωτας ο μεγάλος.

Δεν υπάρχουν νόμοι
και κλεισμένοι δρόμοι
όσο θά `μαστε μαζί,
είμαστε διαβάτες,
έξω από τους χάρτες,
ίσως κι έξω απ’ τη ζωή.

Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
η αγάπη μας δε θα σβήσει
ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
ούτε ο χρόνος θα τη λυγίσει.

Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
δεν θ’ αφήσω τα δυο σου χέρια.
Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
που με πάνε μέχρι τ’ αστέρια.

Δεν υπάρχουν νόμοι
και κλεισμένοι δρόμοι,
όσο θα `μαστε μαζί,
είμαστε διαβάτες
έξω από τους χάρτες,
ίσως κι έξω απ’ τη ζωή.