Σαν μοναχός χωρίς το ράσο,
σαν προσφυγάκι δίχως πάσο.
Έτσι κι εγώ το δρόμο έχασα κι αργούσα
γιατί χωρίς, χωρίς ελπίδα αγαπούσα...
Κλείσε τα μάτια σου
να φύγω να χαθώ.
Γι' αυτά τα μάτια σου
θα ξαναρθώ.
Γι' αυτά τα μάτια σου
πεθαίνω, ξεψυχώ
κλείσε τα μάτια σου
ν' αναστηθώ.
Σαν την αυγή μετά τη νύχτα,
σαν το φιλί μετά την πίκρα.
Έτσι κι εσύ ήρθες στη μαύρη μοναξιά μου
φωτιά να βάλεις στα όνειρά μου.
Κλείσε τα μάτια σου
να φύγω να χαθώ,
γι' αυτά τα μάτια σου
θα ξαναρθώ.
Γι' αυτά τα μάτια σου
πεθαίνω, ξεψυχώ
κλείσε τα μάτια σου
ν' αναστηθώ.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νίκος Πορτοκάλογλου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νίκος Πορτοκάλογλου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019
Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014
Μόνο Εσύ - Ανδριάνα Μπάμπαλη & Νίκος Πορτοκάλογλου
Μόνη μου κοιμάμαι, μόνη μου ξυπνώ
κανένα δε φοβάμαι, δε φοβάμαι εγώ.
Μόνος ταξιδεύω δίχως γυρισμό
κανένα δε πιστεύω, δε πιστεύω εγώ.
Μόνο εσύ χαλάς τα σχέδια μου
Μόνο εσύ περνάς τα σύνορά μου
Αχ καρδιά μου μόνο εσύ
Μόνο εσύ
Ποιος να με νικήσει άμα σου κρυφτώ
τα φώτα έχω σβήσει, έχω σβήσει εγώ.
Ποιος να με προδώσει αν δε προδοθώ
όρκο έχω δώσει, έχω δώσει εγώ
Μόνο εσύ χαλάς τα σχέδια μου
Μόνο εσύ περνάς τα σύνορά μου
Αχ καρδιά μου μόνο εσύ
Μόνο εσύ.
Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014
Το καλοκαιράκι - Φατμέ
Το καλοκαιράκι
στη ακρογυαλιά
μέσα στο νεράκι
πλέουμ' αγκαλιά.
Πέφτει το βραδάκι
πιάνει η δροσιά
δός μου ένα φιλάκι
κι έλα πιό κοντά.
Εγώ κι εσύ
εσύ κι εγώ
μόνοι πάνω στη γή
Οοο... μόνοι στη γή.
Ηταν η Αθήνα
κόμπος στο λαιμό
νέφος και ρουτίνα
και άχγος τρομερό.
Δός μου ένα τσιγάρο
δός μου και φωτιά
Θε μου θα σε πάρω
στην καυτή την αμμουδιά.
Εγώ κι εσύ
εσύ κι εγώ
μόνοι πάνω στη γή
Οοο... μόνοι στη γή.
Τηλέφωνο χτυπάει
βουλιάζει το νησί
και τόνειρο σκορπάει
στου γραφείου τη βουή.
Πετάγομαι ιδρωμένος
δουλεύεις και γελάς
σ' ακούω σάν χαμένος
το ρεφραίν να τραγουδάς.
στη ακρογυαλιά
μέσα στο νεράκι
πλέουμ' αγκαλιά.
Πέφτει το βραδάκι
πιάνει η δροσιά
δός μου ένα φιλάκι
κι έλα πιό κοντά.
Εγώ κι εσύ
εσύ κι εγώ
μόνοι πάνω στη γή
Οοο... μόνοι στη γή.
Ηταν η Αθήνα
κόμπος στο λαιμό
νέφος και ρουτίνα
και άχγος τρομερό.
Δός μου ένα τσιγάρο
δός μου και φωτιά
Θε μου θα σε πάρω
στην καυτή την αμμουδιά.
Εγώ κι εσύ
εσύ κι εγώ
μόνοι πάνω στη γή
Οοο... μόνοι στη γή.
Τηλέφωνο χτυπάει
βουλιάζει το νησί
και τόνειρο σκορπάει
στου γραφείου τη βουή.
Πετάγομαι ιδρωμένος
δουλεύεις και γελάς
σ' ακούω σάν χαμένος
το ρεφραίν να τραγουδάς.
Σάββατο 7 Ιουνίου 2014
Μόνο εσύ - Αντριάννα Μπάμπαλη, Νίκος Πορτοκάλογλου
Μόνη μου κοιμάμαι, μόνη μου ξυπνώ
κανένα δε φοβάμαι, δε φοβάμαι εγώ.
Μόνος ταξιδεύω δίχως γυρισμό
κανένα δε πιστεύω, δε πιστεύω εγώ.
Μόνο εσύ χαλάς τα σχέδια μου
Μόνο εσύ περνάς τα σύνορά μου
Αχ καρδιά μου μόνο έσυ
Μόνο εσύ
Ποιός να με νικήσει άμα σου κρυφτώ
τα φώτα έχω σβήσει, έχω σβήσει εγώ.
Ποιός να με προδώσει αν δε προδωθώ
όρκο έχω δώσει, έχω δώσει εγώ
Μόνο εσύ χαλάς τα σχέδια μου
Μόνο εσύ περνάς τα σύνορά μου
Αχ καρδιά μου μόνο έσυ
Μόνο εσύ....
κανένα δε φοβάμαι, δε φοβάμαι εγώ.
Μόνος ταξιδεύω δίχως γυρισμό
κανένα δε πιστεύω, δε πιστεύω εγώ.
Μόνο εσύ χαλάς τα σχέδια μου
Μόνο εσύ περνάς τα σύνορά μου
Αχ καρδιά μου μόνο έσυ
Μόνο εσύ
Ποιός να με νικήσει άμα σου κρυφτώ
τα φώτα έχω σβήσει, έχω σβήσει εγώ.
Ποιός να με προδώσει αν δε προδωθώ
όρκο έχω δώσει, έχω δώσει εγώ
Μόνο εσύ χαλάς τα σχέδια μου
Μόνο εσύ περνάς τα σύνορά μου
Αχ καρδιά μου μόνο έσυ
Μόνο εσύ....
Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013
Δεν μας συγχωρώ - Χρήστος Θηβαίος
Είδα μέσα στη βουή
την παλιά μου αγάπη
τόσες θύελλες εκεί
τόσες πυρκαγιές
Πως να κλείσει η πληγή
πως να βγει το αγκάθι
γιατί βρήκαμε γιατί
τόσες αφορμές
Θα 'μαι πάντα εδώ
να φυλάω αυτά που πέταξες
δεν σε συγχωρώ
για όλες τις φωτιές που ξέχασες
Θα 'μαι πάντα εδώ
όσα χρόνια κι αν περάσανε
δεν μας συγχωρώ
από φόβο χάσαμε
Στον υπόγειο σταθμό
μια οφθαλμαπάτη
μες στο πλήθος το βουβό
χάθηκε κι αυτή
Δεν το καταλάβαμε
πόσο αργεί η αγάπη
να δούμε δεν προλάβαμε
το τέλος μας αρχή
Θα 'μαι πάντα εδώ
να φυλάω αυτά που πέταξες
δεν σε συγχωρώ
για όλες τις φωτιές που ξέχασες
Θα 'μαι πάντα εδώ
όσα χρόνια κι αν περάσανε
δεν μας συγχωρώ
από φόβο χάσαμε
την παλιά μου αγάπη
τόσες θύελλες εκεί
τόσες πυρκαγιές
Πως να κλείσει η πληγή
πως να βγει το αγκάθι
γιατί βρήκαμε γιατί
τόσες αφορμές
Θα 'μαι πάντα εδώ
να φυλάω αυτά που πέταξες
δεν σε συγχωρώ
για όλες τις φωτιές που ξέχασες
Θα 'μαι πάντα εδώ
όσα χρόνια κι αν περάσανε
δεν μας συγχωρώ
από φόβο χάσαμε
Στον υπόγειο σταθμό
μια οφθαλμαπάτη
μες στο πλήθος το βουβό
χάθηκε κι αυτή
Δεν το καταλάβαμε
πόσο αργεί η αγάπη
να δούμε δεν προλάβαμε
το τέλος μας αρχή
Θα 'μαι πάντα εδώ
να φυλάω αυτά που πέταξες
δεν σε συγχωρώ
για όλες τις φωτιές που ξέχασες
Θα 'μαι πάντα εδώ
όσα χρόνια κι αν περάσανε
δεν μας συγχωρώ
από φόβο χάσαμε
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)