Ηλιοβασίλεμα - Γιάννης Πάριος

 

Ηλιοβασίλεμα, συνοικισμός, βουνό στα στήθια μου ο χωρισμός. Κι ένα γραμμόφωνο από μακριά, του Καζαντζίδη το παράπονο γροθιά. Ηλιοβασίλεμα και παγωνιά, σκιές οι άνθρωποι στη γειτονιά. Και από σένανε ούτε φωνή. Πού να βρω δύναμη, πού να βρω υπομονή! Ηλιοβασίλεμα και στην καρδιά, ο ήλιος έσβησε για μένα πια. Απ’ όσα ζήσαμε, στιγμή δε ζει αφού απόψε δε θα κλάψουμε μαζί. Η νύχτα έπεσε μαύρο φτερό, χιλιάδες άνθρωποι, μα ποιον να βρω, να πω πως χάνομαι μαζί σου εγώ και στο σκοτάδι, σαν σκοτάδι θα χαθώ

Το Αγριολούλουδο - Αλέξανδρος Νερούτσος

Μη με λυπάσαι διώξε με απόψε

σαν να `μαι αγριολούλουδο

και τη ζωή μου κόψε

Εγώ γυμνός ξεκίνησα

εγώ πηγαίνω μόνος

Σπίτι μου είναι ο δρόμος

και τραγούδι μου ο πόνος

Διώξε με και μη λυπάσαι

τι θα γίνω μη φοβάσαι

κι αν χιονίζει και αν βρέχει

τ’ αγριολούλουδο αντέχει

Μη με κρατήσεις μονάχα από συμπόνια

το κρύο το συνήθισα θ’ αντεξω και τα χιόνια

Εγώ γυμνός ξεκίνησα

εγώ πηγαίνω μόνος

Σπίτι μου είναι ο δρόμος

και τραγούδι μου ο πόνος

Διώξε με και μη λυπάσαι

τι θα γίνω μη φοβάσαι

κι αν χιονίζει και αν βρέχει

τ’ αγριολούλουδο αντέχει

Το Αγριολούλουδο - Αλέξανδρος Νερούτσος

Μη με λυπάσαι διώξε με απόψε

σαν να `μαι αγριολούλουδο

και τη ζωή μου κόψε

Εγώ γυμνός ξεκίνησα

εγώ πηγαίνω μόνος

Σπίτι μου είναι ο δρόμος

και τραγούδι μου ο πόνος

Διώξε με και μη λυπάσαι

τι θα γίνω μη φοβάσαι

κι αν χιονίζει και αν βρέχει

τ’ αγριολούλουδο αντέχει

Μη με κρατήσεις μονάχα από συμπόνια

το κρύο το συνήθισα θ’ αντεξω και τα χιόνια

Εγώ γυμνός ξεκίνησα

εγώ πηγαίνω μόνος

Σπίτι μου είναι ο δρόμος

και τραγούδι μου ο πόνος

Διώξε με και μη λυπάσαι

τι θα γίνω μη φοβάσαι

κι αν χιονίζει και αν βρέχει

τ’ αγριολούλουδο αντέχει

Κάνε το πρώτο βήμα - Γιάννης Πάριος

Κάνε το πρώτο βήμα ν’ανταμωθούμε ν’αγαπηθούμε

είναι μεγάλο κρίμα να μας χωρίζουν μικρές στιγμές

Κάνε το πρώτο βήμα τον εαυτό μας να ξαναβρούμε

να ξανακυληθούμε πάνω στο χώμα σαν δυο βροχές

Εγώ το χέρι απλώνω κι έχω στα χείλη αγάπη μόνο

κι απόψε μετανιώνω για όσα είπα για όσα λες

Κάνε το πρώτο βήμα ν’ανταμωθούμε ν’αγαπηθούμε

είναι μεγάλο κρίμα να μας χωρίζουν μικρές στιγμές

Κάνε το πρώτο βήμα ν’ανταμωθούμε ν’αγαπηθούμε

είναι μεγάλο κρίμα να μας χωρίζουν μικρές στιγμές

κάνε το πρώτο βήμα μεγάλες ώρες να θυμηθούμε

παρέα να καούμε σαν δυο φεγγάρια σαν δυο φωτιές

Εγώ το χέρι απλώνω κι έχω στα χείλη αγάπη μόνο

κι απόψε μετανιώνω για όσα είπα για όσα λες

Κάνε το πρώτο βήμα ν’ανταμωθούμε ν’αγαπηθούμε

είναι μεγάλο κρίμα να μας χωρίζουν μικρές στιγμές

Γυναίκες Ηπειρώτισσες - Μαρινέλλα

Γυναίκες Ηπειρώτισσες

μέσα στο χιόνι πάνε

κι οβίδες κουβαλάνε

θεέ μου τι τις πότισες

και δεν αγκομαχάνε

Γυναίκες Ηπειρώτισσες

ξαφνιάσματα της φύσης

εχθρέ γιατί δε ρώτησες

ποιον πας να κατακτήσεις

Γιαννιώτισσες Σουλιώτισσες

ξαφνιάσματα της φύσης

εχθρέ γιατί δε ρώτησες

ποιον πας να κατακτήσεις

Γυναίκες απ’ τα σύνορα

κόρες γριές κυράδες

φωτιά μες τους βοριάδες

εσείς θα είστε σίγουρα

της λευτεριάς μανάδες

Γυναίκες Ηπειρώτισσες

ξαφνιάσματα της φύσης

εχθρέ γιατί δε ρώτησες

ποιον πας να κατακτήσεις

Γιαννιώτισσες Σουλιώτισσες

ξαφνιάσματα της φύσης

εχθρέ γιατί δε ρώτησες

ποιον πας να κατακτήσεις

Να λοιπόν γιατί σ'αγάπησα - Γιάννης Πάριος

Όλοι με ρωτάνε να τους πω,

άραγε γιατί να σ' αγαπώ;

Κι όλοι απορούν γιατί να είσ' εσύ

σώμα μου μυαλό μου και ψυχή.

Να λοιπόν γιατί σ' αγάπησα

και όσο ζω θα σ' αγαπώ.

Να λοιπόν γιατί σ' αγάπησα,

σ' όλο τον κόσμο θα το πω.

Γιατί 'σαι η αλήθεια μεσ' στην ψευτιά,

στα γκρίζα όνειρά μου η ξαστεριά

και μάνα κι αδερφή μου κι αγάπη εσύ

τι άλλο να ζητήσω απ' τη ζωή;

Ούτε που το είχα φανταστεί,

πως υπάρχει αγάπη σαν κι αυτή,

που να δίνει Θεέ μου μεσ' στον κόσμο αυτό,

νόημα, κουράγιο και σκοπό.

Αποκλείεται - Τόλης Βοσκόπουλος

Αποκλείεται σου είπα, αποκλείεται σου λέω

να `ρθει μέρα που να σ’ αγαπώ πιο λίγο

τη ψυχή μου θα σου δώσω, στο φιλί το τελευταίο

Αποκλείεται να φύγω, αποκλείεται σου λέω

Ανησυχείς μήπως σ’ αφήσω και με κοιτάς με ύφος μελαγχολικό

Τι θες λοιπόν να σ’ απαντήσω αν τα ποτάμια πάνε πίσω

θα πάψω εγώ να σ’ αγαπώ

Αποκλείεται σου είπα...

Ποια είναι που θα κερδίσει

τον εαυτό μου που τον κέρδισες εσύ

αν βγει ο ήλιος απ τη Δύση, τότε η καρδιά μου θα σ’ αφήσει

μα τη καρδιά μου θα μισεί

Αποκλείεται...

Κρασί, θάλασσα και τ΄ αγόρι μου

Λα λα λα λα...

Μες στα στενά τα παιδιά τραγουδούν στο μπαλκόνι να βγω
Φεγγάρια ρίχνουν χρυσάφι στο δρόμο να βγω να πνιγώ
όμως μου φτάνει, μου φτάνει, μου φτάνει που έχω εγώ
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κράσι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Πόρτα έχω στο φως κι ο καημός αδερφός
και μου δίνει ο Θεός
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κράσι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Ο κόσμος τρέχει ζητώντας αγάπες, τιμές και λεφτά
και το μπουζούκι τη νύχτα το κλάμα του δε σταματά
Όμως εμένα, εμένα, εμένα μου είν’ αρκετά
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κράσι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Πόρτα έχω στο φως κι ο καημός αδερφός
και μου δίνει ο Θεός
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κράσι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Λα λα λα λα...

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κράσι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου
Λίγο κράσι, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου

Τι Να θυμηθώ τι να ξεχάσω - Γιώργος Νταλάρας

Σαν ήμουνα παιδί κι εγώ
φτερούγισα απ' την κούνια
όμως μαχαίρια έβλεπα
στης Πόλης τα καντούνια

Κυνηγημένος μιαν αυγή
ετράβηξα τους δρόμους
φωτιά στα πόδια μου η γη
κι η μοναξιά στους ώμους

Φέρτε μου νερό να ξεδιψάσω
και μια πέτρα για να ξαποστάσω
τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω
απ' όσα πέρασα

Να λοιπόν γιατί σ’ αγάπησα - Γιάννης Πάριος

Ο Γιάννης Πάριος γεννήθηκε το έτος 1946 στην Πάρο. Ξεκίνησε το τραγούδι από το 1969.

Όλοι με ρωτάνε να τους πω,
άραγε γιατί να σ’ αγαπώ;
Κι όλοι απορούν γιατί να είσ’ εσύ
σώμα μου μυαλό μου και ψυχή.

Να λοιπόν γιατί σ’ αγάπησα
και όσο ζω θα σ’ αγαπώ.
Να λοιπόν γιατί σ’ αγάπησα,
σ’ όλο τον κόσμο θα το πω.

Γιατί `σαι η αλήθεια μεσ’ στην ψευτιά,
στα γκρίζα όνειρά μου η ξαστεριά
και μάνα κι αδερφή μου κι αγάπη εσύ
τι άλλο να ζητήσω απ’ τη ζωή;

Ούτε που το είχα φανταστεί,
πως υπάρχει αγάπη σαν κι αυτή,
που να δίνει Θεέ μου μεσ’ στον κόσμο αυτό,
νόημα, κουράγιο και σκοπό.