Ένας κόμπος η χαρά μου - Μπάμπης Στόκας

Άσε με πάλι να σου πω
για χρόνια περασμένα
για τα τραγούδια που αγαπώ
τα παραπονεμένα
Ένας κόμπος η χαρά μου
κι όμως αν θα ρθεις
στάλα στάλα θα στη δώσω
για να δροσιστείς
Άσε με πάλι να ρωτώ
ο χρόνος τι θα φέρει
ο ήλιος και ο κεραυνός
μου στήσανε καρτέρι
Ένας κόμπος η χαρά μου
κι όμως αν θα ρθεις
στάλα στάλα θα στη δώσω
για να δροσιστείς

Ο ουρανός φεύγει βαρύς - Γ.Νταλάρας

Ο ουρανός φεύγει βαρύς
πάνω από τη ζωή μου
μα η θύμησή σου έμεινε
να δένει την ψυχή μου

Δεν έχω μάτια να σε δω
καρδιά να σου μιλήσω
πέσαν τα χέρια μου νεκρά
και πώς να σε κρατήσω

Ο ουρανός φεύγει βαρύς
τα όνειρά μου παίρνει
και μες στην τόση μου φωτιά
άλλη φωτιά μου φέρνει

Δεν έχω μάτια να σε δω
καρδιά να σου μιλήσω
πέσαν τα χέρια μου νεκρά
και πώς να σε κρατήσω

Κάπου νυχτώνει - Γ. Νταλάρας

Γύρνα τις ώρες που χάθηκαν απόψε
κοίτα που φεύγεις πώς κλαίει το δειλινό

Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει
χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ
κάπου βραδιάζει μην κλαις δεν πειράζει
πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ

Αγέρας παίρνει απόψε τη ζωή μου
κλείνω τα μάτια που φεύγεις να μη δω

Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει
χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ
κάπου βραδιάζει μην κλαις δεν πειράζει
πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ

Κάπου νυχτώνει - Δημήτρης Μητροπάνος

Γύρνα τις ώρες που χάθηκαν απόψε

κοίτα που φεύγεις πώς κλαίει το δειλινό

Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει

χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ

κάπου βραδιάζει μην κλαις δεν πειράζει

πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ

Αγέρας παίρνει απόψε τη ζωή μου

κλείνω τα μάτια που φεύγεις να μη δω

Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει

χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ

κάπου βραδιάζει μην κλαις δεν πειράζει

πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ

Ο ουρανός φεύγει βαρύς - Γ. Γερολυμάτος

Ο Γιώργος Γερολυμάτος γεννήθηκε στην Θήβα τον Σεπτέμβριο του 1951. Τα πρώτα του βήματα στην μουσική τα έκανε ως ντράμερ σε μοντέρνα συγκροτήματα της εποχής. Στους Idols υπήρξε και τραγουδιστής. Στην διάρκεια της καριέρας του συνεργάστηκε με επώνυμους συνθέτες , όπως Καλδάρα, Σπανό, Κατσαρό, Χατζηνάσιο κ. ά.

  

 Ο ουρανός φεύγει βαρύς
πάνω από τη ζωή μου
μα η θύμησή σου έμεινε
και δένει την ψυχή μου

Δεν έχω μάτια να σε δω
καρδιά να σου μιλήσω
πέσαν τα χέρια μου νεκρά
και πώς να σε κρατήσω

Ο ουρανός φεύγει βαρύς
τα όνειρά μου παίρνει
και μες στην τόση μου φωτιά
άλλη φωτιά μου φέρνει

Δεν έχω μάτια να σε δω
καρδιά να σου μιλήσω
πέσαν τα χέρια μου νεκρά
και πώς να σε κρατήσω