Μη μου μιλάς γι αγάπη - Δήμητρα Γαλάνη

Μη μου μιλάς γι’ αγάπη
σαν κλαίνε τα πουλιά
μη μου μιλάς γι’ αγάπη
στην έρμη ακρογιαλιά
Κάτι κρυφό το κύμα
λέει στην σιγαλιά
το παίρνουνε στο δείλι
και κλαίνε τα πουλιά.

 
Στάζει η ψυχή μου δάκρυ
πίκρα σταλιά σταλιά
πεθαίνει τ’ όνειρό μας
σαν τη στερνή αντηλιά.

 Μη μου μιλάς γι’ αγάπη
στην έρμη ακρογιαλιά
μη μου μιλάς γι’ αγάπη
σαν κλαίνε τα πουλιά

  Δεν πάει καλό καράβι
σε θάλασσα ρηχή
έρημη θ’ απομείνει
για πάντα η εξοχή.

Έφυγα - Δήμητρα Γαλάνη

Έφυγα γιατί έπρεπε να μείνω αλλιώς
Έφυγα γιατί άνοιξε ο καημός μου ο παλιός
στα άγγιγμα του όχι μας
σαν κουρασμένο ρούχο
γιατί έφυγα και απέφυγα
που τέτοια αγάπη σου’ χω

Δυο σπίρτα που `μειναν στις νύχτας το κουτί
να μην τ’ ανάψεις
Την πόρτα σου μονάχα την κουτή
για ρώτα την πως έφυγα
νομίζοντας πως θες να με φωνάξεις

Έφυγα γιατί έπρεπε να ζήσω αλλιώς
Έφυγα όπως φεύγει το σκοτάδι απ’ το φως
Μια κάφτρα μόνο γυάλισε λες και ήθελε να δείξει
ποιο κουράγιο το κουβάλησε το θέλω που’ χα πνίξει

 Δυο σπίρτα που `μειναν στις νύχτας το κουτί
να μην τ’ ανάψεις
Την πόρτα σου μονάχα την κουτή
για ρώτα την πως έφυγα
νομίζοντας πως θες να με φωνάξεις