Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Αχ, να σε δω - Ορφέας Περίδης




Ο Ορφέας Περίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957 είναι τραγουδιστής και μουσικοσυνθέτης. Σπούδασε μουσική  σε διάφορα ωδεία και πήρε πτυχίο Αρμονίας και κλασσικής κιθάρας. Πριν γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό, τραγούδαγε και έπαιζε κιθάρα σε διάφορα λαϊκά μαγαζιά. Το  1989 συμμετείχε στο δίσκο του Νίκου Παπάζογλου "Σύνεργα" με τρία τραγούδια (Μάτια μου, Φεύγω, Θάνατο θέλω τραγικό) που έκαναν αίσθηση. Δύο χρόνια μετά, στους Αγώνες τραγουδιού της Καλαμάτας, πήρε το τέταρτο βραβείο με το τραγούδι "Ο Ρομπέν των καμένων δασών". Το 1993 κυκλοφορεί τον πρώτο δίσκο Αχ ψυχή μου φαντασμένη, που περιλαμβάνει τα πολύ γνωστά Φωτοβολίδα, Ζηλεύει η νύχτα κ.ά. Το 1996 κυκλοφόρησε ο δεύτερός του δίσκος, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ως ο καλύτερος, με τίτλο Καλή σου μέρα αν ξυπνάς, από τον οποίο ξεχωρίζει το Αχ να σε δω και το "Κάτι μου κρύβεις".




 Από τα βάθη της ψυχής
κι από του νου τα ύψη
απ' το βυθό της θάλασσας
ως τις βουνοκορφές
ψάχνω να σε βρω

Μια σφαίρα υγρή γύρω απ' τη γη
μια ουράνια δεξαμενή
εκεί που λούζονται οι ψυχές
πριν να χαθούν στο σύμπαν
με ένα πήδο ένα πρωί
να μπω με μια βουτιά εκεί
απ' τον βυθό, απ' τον πάτο
να δω τα πάνω κάτω
να βρω όλα τα χαμένα
ίσως να βρω κι εσένα

Αχ, να σε βρω, αχ, να σε βρω
μόνο για λίγο να σε δω
ν' ακούσω τη σκιά σου
να μου φωνάζει γεια σου

Ακούς στα δέντρα τα πουλιά
άνθρωποι είναι με φτερά
που φέρνουν τα μηνύματα
από τον άλλο κόσμο

Φυσάει αέρας στα κλαδιά
μου απαντούν ψιθυριστά
κι αυτό που ψάχνεις θα στο πουν
τα πιο βαθιά πηγάδια

Έψαξα γη και ουρανό
μια περπατώ και μια πετώ
στων δύο κόσμων το κενό
να βρω την χαραμάδα

Στα βάθη των ωκεανών
ακούω τον ήχο των σεισμών
κι από την γη που άνοιξε
περνάω στον κάτω κόσμο
να βρω όλα τα χαμένα
ίσως να βρω κι εσένα

Ο διαβολάκος - Παναγιώτης Μιχαλόπουλος




 Ο Πα­να­γιώ­της Μι­χα­λό­που­λος, γεν­νή­θη­κε το 1924. Έφυγε από κοντά μας το 1992. Μπήκε στην δισκογραφία στις αρχές του ΄50 ερμηνεύοντας δημιουργίες των Μητσάκη, Λαύκα, Κλουβάτου κ.ά. Κα­λός λα­ϊ­κός τρα­γου­δι­στής με ιδιό­τυ­πη, γλυ­κιά και πο­λυ­κύ­μα­ντη φω­νή. Α­νέ­δει­ξε με την ερ­μη­νεί­α του πα­λαιότε­ρες στιγμές του κλασικού ρεπερτορίου ενώ σφράγισε και αρκετά νέα τραγούδια, που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία, όπως: Ο δια­βο­λά­κος, Ο Κα­πε­τα­νά­κης, Μες στης πό­λης το χα­μάμ, Η τρε­λή, Σε νό­μι­ζα για φί­λο μου κ. ά. Για χρόνια είχε το στέκι του στην Λουζιτάνια στο Αιγάλεω.





Έβαλε ο διαβολάκος
την ουρά του πάλι
και σου πήρε τα μυαλά σου
μέσ’ απ’ το κεφάλι.

Ξεσηκώθηκες να φύγεις,
πια δε μ’ αγαπάς
και ρωτώ ποια είν’ η αιτία
που με παρατάς.

Αν εκτίμησες παλάτια,
λίρες και στολίδια
πέταξέ την, την καρδιά σου
μέσα στα σκουπίδια.

Με τον έναν, με τον άλλον
θέλεις να γυρνάς
κι ό,τι έκανα για σένα
όλα τα ξεχνάς.