Είναι επικίνδυνα εδώ - Μιχάλης Χατζηγιάννης

Ήμουνα μικρός για τόσα αινίγματα,
και όμως τα απάντησα μωρό μου,
έκανα με σένα τόσα ανοίγματα,
τώρα έχω κλειστεί στον εαυτό μου.
Σου ριξα τα δίχτυα μα δεν πιάστηκες,
Ξέρεις να ξεφεύγεις απ’ το θέμα,
Ίσως έχεις δίκιο που φυλάχτηκες,
Απ’ το σ’ αγαπώ και από μένα.
Είναι επικίνδυνα εδώ,
Γι’ αυτό καλύτερα που φεύγεις,
Χρόνια προσπαθώ, αυτό που χρόνια αποφεύγεις,
Κι άλλο αν μείνεις θα δεθώ, γι’ αυτό καλύτερα που φεύγεις,
Χρόνια προσπαθώ, αυτό που χρόνια αποφεύγεις,
Το σ’ αγαπώ, το σ’ αγαπώ.
Σου δωσα τα πάντα κι όμως στάθηκες,
Σ’ όλα αυτά που μου κρατάς κρυμμένα,
Ίσως έχεις δίκιο που αντιστάθηκες,
Και στο σ’ αγαπώ, μα και σε μένα.
Είναι επικίνδυνα εδώ,
Γι’ αυτό καλύτερα που φεύγεις,
Χρόνια προσπαθώ, αυτό που χρόνια αποφεύγεις,
Κι άλλο μείνεις θα δεθώ, γι’ αυτό καλύτερα που φεύγεις,
Χρόνια προσπαθώ, αυτό που χρόνια αποφεύγεις,
Το σ’ αγαπώ, το σ’ αγαπώ.

Μοιάζουμε - Μιχάλης Χατζηγιάννης

Πες μου τι θες
δεν κυνηγάω πια σκιές
και με τρομάζουν οι αλλαγές
Δεν είναι η αγάπη
ένα παιχνίδι ασφαλές

Τέτοιες βραδιές
μπαίνουμε μέσα σε φωτιές
σ' ένοχες σκέψεις μυστικές
λόγια κουβάρια
που τυλίγουν τις καρδιές

Άλλα λέω άλλα κάνω κι άλλα εννοώ
μια τολμάω να πεθάνω
μια σκοτώνω εγώ
άλλα λες κι εσύ καρδιά μου
κι άλλα εννοείς
αν κοιτάξεις πιο βαθιά μου
μοιάζουμε θα δεις

Δύσκολα αφήνεσαι
δίνεις δε δίνεσαι
ας πλησιάσουμε
κι ας μην τρομάζουμε

Γίναμε καρδιά μου ίδιοι
μες το ίδιο μας παιχνίδι
μοιάζουμε μοιάζουμε
Γίναμε καρδιά μου ίδιοι
μες το ίδιο μας παιχνίδι
μοιάζουμε πόσο μοιάζουμε

Τέτοιες βραδιές
τι λεν τα βλέμματά μας πες
που 'ναι γεμάτα αστραπές
Δεν έχει η αγάπη
μόνο όψεις τρυφερές

Εγωισμοί
δειλές κι αμήχανες σκηνές
δικές μας άμυνες σκληρές
Δεν είναι η αγάπη
ένα παιχνίδι ασφαλές..