Νεράιδα δίχως παραμύθι - Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Σε είδα χαμένη να γυρνάς
στους δρόμους και να ψάχνεις για τη λήθη
τσιγάρο το φεγγάρι να κερνάς
μικρή νεράιδα δίχως παραμύθι

Κι αν είναι η αλήθεια μας μισή
μόνος κι εγώ όπως κι εσύ
βάλε με στα στήθη σου
να 'μαι το παραμύθι σου

Μάγισσες καίνε τα ραβδιά
χορεύοντας στη μέση του χειμώνα
κι εσύ γυρεύεις πρίγκιπες
σε τούτο τον παράξενο αιώνα

Κι αν είναι η αλήθεια μας μισή
μόνος κι εγώ όπως κι εσύ
βάλε με στα στήθη σου
να 'μαι το παραμύθι σου

Δίνεις παράσταση λοιπόν
με ρόλους που ονειρεύτηκες να ζήσεις
μετράς μες στου καθρέφτη το παρόν
σημάδια που δεν πρόλαβες να κρύψεις

Κι ας μείνει η αλήθεια μας μισή
μόνος κι εγώ όπως κι εσύ
βάλε με στα στήθη σου
να 'μαι το παραμύθι σου

Τ'απογεύματα τ'άδεια - Γλυκερία

Τ' απογεύματα τ' άδεια
που βουλιάζω μακριά σου
της ζωής μου το βήμα
θ' απλώνω στο κύμα και θα σε ζητώ

Και στης νύχτας τις μπόρες
θα γλιστράω στα φιλιά σου
κι αναμνήσεις σαν χάδια
φωτισμένα καράβια θα περνάν στο μυαλό

Κι όπως κρατάει η βροχή το ρυθμό
και σαν τρελή η καρδιά μου χορεύει ταγκό
εγώ μέσα σε δρόμους καθρέφτες θα ψάχνω τους φταίχτες
που χάνω όλα αυτά που αγαπώ

Στις στιγμές που κυλάνε
όλα τ' άστρα μου σβήνω
στην αυλαία που πέφτει
απ' του χρόνου το ξέφτι ζητάω να πιαστώ

Κι όσα έχω σημάδια
με όνειρα θα τα ντύνω
σαν παλιό ραβασάκι
σε λιωμένο σακάκι θα σ' αναζητώ