Το κορίτσι μου και δυό δεκάρες
ούτε σπίτι, γη είχα και δουλειά
στα γεφύρια, κάτω απ΄τις καμάρες
πλάι στόμα- στόμα, στο ζεστό το χώμα
μες στου φεγγαριού την αγκαλιά
Όταν θα μ΄ ασπρίσουν τα μαλλιά
σύνταξη θα πάρω απ΄τα πουλιά
θάρχονται τα κρίνα με τα μαντολίνα
να μου τραγουδάνε με το μήνα
Το κορίτσι μου και μια πεντάρα
ούτε δόσεις, φόρους , δανεικά
δεξιώσεις με μπιστά κολάρα
και ταλαιπωρία στα λεωφορεία
που δε σε πηγαίνουν πουθενά
ούτε σπίτι, γη είχα και δουλειά
στα γεφύρια, κάτω απ΄τις καμάρες
πλάι στόμα- στόμα, στο ζεστό το χώμα
μες στου φεγγαριού την αγκαλιά
Όταν θα μ΄ ασπρίσουν τα μαλλιά
σύνταξη θα πάρω απ΄τα πουλιά
θάρχονται τα κρίνα με τα μαντολίνα
να μου τραγουδάνε με το μήνα
Το κορίτσι μου και μια πεντάρα
ούτε δόσεις, φόρους , δανεικά
δεξιώσεις με μπιστά κολάρα
και ταλαιπωρία στα λεωφορεία
που δε σε πηγαίνουν πουθενά