Δεν είμαι άλλος - Χρήστος Θηβαίος

Πίσω απ’ το φως της μουσικής που ταξιδεύεις
είσαι ολόκληρη αργεντίνικο τανγκό
Και μήτε στ’ όνειρό σου πια δε με γυρεύεις
όπως παλιά μ’ ένα σκοπό χερουβικό

Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος
Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός
άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος
κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός

Μες τα νεκρά τα καφενεία ρίχνει χιόνι
κι εγώ πενθώ την ερημιά ενός φιλιού
που σαν το ρούχο η αγάπη μας παλιώνει
κι είναι σαν ήχος χαλασμένου πιστολιού

Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος
Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός
άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος
κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός

Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος
Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός
άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος
κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετό

Πόσο μου λείπεις – Βασίλης Παπακωνσταντίνου & Τάνια Κικίδη

Έχω τόσα βράδια να σε δω και περιμένω
μέσα μου ένα άλογο τυφλό, αγριεμένο
μην καπνίζεις τόσο, σ’ αγαπώ και να προσέχεις
μη σε πάρει σύννεφο λευκό και να μην τρέχεις.

Πόσο μου λείπεις…
Πόσο μου λείπεις…

Ένα τηλεφώνημα προχτές… μη μου αλλάζεις
πάγωσε στα χείλια ο καφές… μη με ξεχάσεις
μια φωτογραφία, δυο διπλά και στην υγειά σου
δυο τσιγάρα όπως μια φορά κι όλα δικά σου

Πόσο μου λείπεις…
Πόσο μου λείπεις…

Πέρασαν δυο μήνες σε ζητώ και με πονάω
κόλλησαν οι δείχτες στο κενό και πού να πάω

Πόσο μου λείπεις (έχω τόσα βράδια να σε δω)
Πόσο μου λείπεις (μέσα μου ένα άλογο τυφλό)

Πόσο μου λείπεις…
Πόσο μου λείπεις…