Θαλασσοπούλια μου - Μαίρη Λίντα

Κάτω στην άσπρη που κοιμάσαι ακρογιαλιά
θα `ρθώ με του ουρανού τ’ αστέρια
να σου κεντήσω με κοχύλια τα μαλλιά
με βότσαλα τα χέρια
Απ’ της καρδιάς την ανθισμένη την φωλιά
θα στείλω κι άλλα περιστέρια
να νανουρίσουν τ’ όνειρό σου με φιλιά
του Μάη γαριφαλιά.
Θαλασσοπούλια μου, θαλασσοπούλια μου
κοιμάται η πούλια μου, κοιμάται η πούλια μου...

Το τραγούδι της σειρήνας - Μαίρη Λίντα

Με τ’ άσπρο μου μαντήλι
θα σ’ αποχαιρετήσω
και για να μου `ρθεις πίσω
στην εκκλησιά θα μπω.
Θ’ ανάψω το καντήλι
και το κερί θα σβήσω
τα μάτια μου θα κλείσω
και θα σ’ ονειρευτώ.
Γιατί είσαι λυπημένο
και δε μιλάς και συ
πουλί ταξιδεμένο
σε μακρινό νησί;
Είχα τα δυο σου χείλη
κρυφό της νύχτας αστέρι
μα το δικό μου αστέρι
μη παίρνεις από δω.
Σου χάρισα κοχύλι
να το κρατάς στο χέρι
ως τ’ άλλο καλοκαίρι
που θα σε ξαναδώ.