Η επιμονή σου - Ελεωνόρα Ζουγανέλη & Κώστας Λειβαδάς

Αν είναι κάτι που με κέρδισε σε 'σενα

κάτι που ήξερε πώς να με ξεπερνάει

είναι αγάπη μου αυτή η επιμονή σου

μια αγάπη που έμαθε να μην τα παρατάει

Αν είναι κάτι που μού είπε να διαλέξω

ούτε τα λόγια σου είναι, ούτε η ομορφιά

Αυτή η υπέροχη, τρελή επιμονή σου

πως είναι κρίμα εμείς να ζούμε χωριστά

Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου

Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου

Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου

Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου

Αν είναι κάτι που με κράτησε απ' τα ξένα

αυτό το φως που δεν υπάρχει σ' άλλη γη

κι αυτή αγάπη μου η ίδι επιμονή σου

να μοιραστούμε αυτά τα σύννεφα μαζί

να μοιραστούμε αυτή τη θάλασσα μαζί

Αυτή η ατέλειωτη η γλύκα σου πως με τραβάει να 'ξερες

Να περπατήσω δίπλα σου με θάρρος στην ζωή

Αυτή η ατέλειωτη η δίψα σου για της ζωής το άγνωστο

Τι μού 'χεις δώσει να 'ξερες και πού να φανταστείς

Αγάπη μου τρελή να με ζητάς μην κουραστείς

Μη μου λες αντίο - Κώστας Μακεδόνας

Το ταξίδι αυτό, που θα πάμε αγκαλιά

Σε πελάγη βαθιά, με οδηγό την καρδιά

Θα `χει και βοριά, μα και νύχτες πανσέληνες

Να φωτίζουν, τη δική μας στεριά

Το ταξίδι αυτό, που θα πάμε μαζί

Σ' ότι θέλω και θες, μ' οδηγό το φιλί

Θα `χει ενοχές, για όλα αυτά που αφήσαμε

Μα πιο τέλος δεν πονάει πολύ

Μια αγάπη δίχως αύριο, η αγάπη αυτή

Μα σε θέλω κύμα άγριο και ας πονέσω πολύ

Μια αγάπη δίχως αύριο, η αγάπη αυτή

Μα σε θέλω και ναυάγιο ας με βρουν το πρωί

Για ταξίδια που δεν ήθελες

Τι σε πιάνει και πάλι κλαις

Έλα πάμε και αντίο μη λες

Το ταξίδι αυτό που θα βγάλει ρωτάς

Θα σου πω όταν δω μέχρι που μ' αγαπάς

Μη μελαγχολείς ένα τόξο ουράνιο σχεδιάζει δρόμους

Μόνο για μας

Το ταξίδι αυτό το φοβάσαι μου λες

Μα δε ζουν τη ζωή οι ψυχές οι δειλές

Μη μου ξαναπείς για ταξίδια που χάλασες

Για παλιές αγάπες έλα μην κλαις

Μη μου ξαναπείς για ταξίδια που χάλασες

Για παλιές αγάπες έλα μην κλαις