Αυγερινός - Ορφέας Περίδης

Ρωτάω τον αυγερινό που λέει πάντα αλήθεια,

που λέει πάντα αλήθεια

αν θα σε ξαναδώ ποτέ κι αυτός μ' ακούει και σβήνει,

κι αυτός μ' ακούει και σβήνει

Καλή σου μέρα αν ξυπνάς κι αν ξενυχτάς μαζί του

να μην του πάρεις ψεύτικα το πρωινό φιλί του,

το πρωινό φιλί του

Κι εσύ αγέρι που 'ρχεσαι απ' τα δικά της μέρη,

απ' τα δικά της μέρη

να φέρνες ένα μήνυμα κι αυτή να μην το ξέρει,

κι αυτή να μην το ξέρει

Κι εσύ φεγγάρι που περνάς μέσα από την αυλή της

μες τον καθρέφτη σου ας τη δω για λίγο την μορφή της,

για λίγο την μορφή της

Φωτιά κι αρμύρα - Λιζέτα Καλημέρη

Φύσηξε νοτιάς και χάραξε γράμμα μυστικό

πάνω στην έρημο που χρόνια ζω,

πήγα σε σοφούς της ερημιάς μου 'δωσαν να πιω,

έρωτας, είπανε, μοίρα, στοιχειό.

Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα

κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα

κι ήρθε σαν θάλασσα στην άδεια χώρα

και μες στα μάτια σου βουλιάζω τώρα,

πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ' αγαπώ.

Σου 'δωσα φιλί και μου 'δωσες χώμα και νερό

κι έστησα όαση μες στον καιρό

ώσπου ήρθε νοτιάς και έσβησε το παλιό γραφτό,

σημάδι τ' όνειρο, μοίρα, στοιχειό.

Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα

κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα

κι ήρθε σαν θάλασσα στην άδεια χώρα

και μες στα μάτια σου βουλιάζω τώρα,

πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ' αγαπώ.