Το φτερούγισμα του γλάρου - Γεράσιμος Ανδρεάτος

Εκεί που σμίγει ο ουρανός με του πελάου την άκρη

στου δειλινού την άκρη, θα ψάξω να σε βρω

Παραμονεύει η νύχτα στης μνήμης το βυθό

 

Ποιο κύμα σε ταξίδεψε στου κόσμου τα λημέρια

Ποια μοίρα μάγισσα σημάδεψε τα δυο σου χέρια

Ποιος στόλισε τα μάτια σου με τ' ουρανού τ' αστέρια

 

Μες στη σιωπή σου ναυαγός στη θλίψη των ματιών σου

Τη γεύση των φιλιών σου σαν φυλαχτό κρατώ

Μη με πλανέψει η νύχτα σ' αυτό τον πηγαιμό

 

Ποιος σφράγισε τα χείλη σου, ποιο σύνθημα τ' ανοίγει

Ήπια τον πόθο σου και μέθυσα, τώρα με πνίγει

Του γλάρου το φτερούγισμα ποιο μυστικό μου κρύβει

Ό,τι με πληγώνει - Ζερβουδάκης

Έχω στόμα δύσκολο,

δε θέλω το φιλί.

Θέλω το μέλι να κρατά

στη μέση το κεντρί.

Ό,τι με κεντά,

ό,τι με πληγώνει,

αυτό με αγαπά,

αυτό με δυναμώνει!

Έχω στόμα δύσκολο,

βλέμμα απατηλό.

Το ρόδο με το αγκάθι

στα χείλη μου φορώ.

Μάτωσαν τα χείλη μου,

έπαψα να μιλώ...

Έσκυψα παραδόθηκα,

διπλά σε αγαπώ...