Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Καράβι Μικρό - Φίλιππος Πλιάτσικας






Θα φύγει κι αυτό

θα δεις θα περάσει
σαν καράβι μικρό
που λιμάνι θα πιάσει

Στου άγριους καιρούς
πόσα είδες ναυάγια
πόσες ζωές
και θαύματα άγια

Λιμάνια λευκά
κουκκίδες στο χάρτη
που θέλεις να βγεις
μα κανείς δεν υπάρχει

Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι
Πως σου μοιάζω και γω
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι

Θα φύγει κι αυτό
θα δεις θα περάσει
σαν καράβι μικρό
που λιμάνι θα πιάσει

Στην πλώρη μπροστά
κι αν είδες ναυάγια
θα δεις και στεριές
και θαύματα άγια

Λιμάνια λευκά
κουκκίδες στο χάρτη
που θέλεις να βγεις
μα κανείς δεν υπάρχει

Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι
Πως σου μοιάζω και γω
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι

Πως σου μοιάζω και γω
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω

Καράβι μικρό
για που ταξιδεύεις
και πόσες φορές
στεριά αγναντεύεις


Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Λίγο όνειρο ακόμα - Φίλιππος Πλιάτσικας & Αλκή





Ιστορίες της πόλης
σε καφέ, σινεμά, 
στους ατέλειωτους δρόμους
για μια άλλη δουλειά.
Για παιδιά που περνάνε βαθιά γεράματα
και τους κοιτάν οι άλλοι κατάματα.
Φοβούνται πια τους ανθρώπους και κρύβονται.
Θυμούνται κάποια αγάπη κι ανοίγονται.

Πάμε λίγο μπροστά, 
πάμε λίγο ακόμα.
Δε ζητάω πολλά, 
λίγο όνειρο ακόμα.

Πάμε λίγο μπροστά, 
τι ν’ αντέξει ένα σώμα;
Δε ζητάω πολλά, 
λίγο όνειρο ακόμα.

Ιστορίες για σένα, 
για το πως τα περνάς, 
που απ’ τους άλλους μαθαίνεις
ποια ζωή κουβαλάς.
Για παιδιά που περνάνε βαθιά γεράματα
και τα κοιτάν οι άλλοι κατάματα.
Φοβούνται πια τους ανθρώπους και κρύβονται.
Θυμούνται κάποια αγάπη κι ανοίγονται.

Πάμε λίγο μπροστά, 
πάμε λίγο ακόμα.
Δε ζητάω πολλά, 
λίγο όνειρο ακόμα.

Πάμε λίγο μπροστά, 
τι ν’ αντέξει ένα σώμα;
Δε ζητάω πολλά, 
λίγο όνειρο ακόμα, 
λίγο όνειρο ακόμα, 
λίγο όνειρο ακόμα.