Αν δεν ήσουν εσύ - Μόρφω Τσαϊρέλη

Αν δεν ήσουν εσύ

Δεν θα είχα γυρέψει

Της ζωή στον καθρέφτη

Τον παλιό της γιαγιάς

Μες στα μαύρα σημάδια του

Δεν θα σ' είχα λατρέψει

ούτε στ' άδειο του είδωλο 

θα 'χα δει να γυρνάς

Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα είχα ζητήσει

Τη ζωή να την πιω σε ποτήρι ακριβό

Στη μεγάλη της θύελλα δεν θα είχα τσακίσει

Αν δεν ζούσε η βροχή της σ' ένα μαύρο ουρανό

Αν δεν ήσουν εσύ

Το παλιό μονοπάτι 

Δεν θα έγραφε οδός

Δεν θα έγραφε όνομα, αριθμό, ένα κάτι

Που να λέει ποιος μένει

Στην οδό κανενός

Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα μάθαινε ο Άδης 

Πως υπάρχει και φως

Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα γένναγε η νύχτα

Ξαφνικά ένα θαύμα σαν πνοή ακριβό

Δεν θα είχε ανοίξει το παλιό μου το τραύμα

Και θα νόμιζα ακόμα πως αναίμακτα ζω...

Σε αγαπούσα - Γιάννης Πουλόπουλος

Μπορεί να μετανιώνω που σε χάνω

μα είναι κάτι από μένα παραπάνω

πρέπει να πάω.

Πρέπει να φύγω, την καρδιά ν' ακολουθήσω

και δεν με νοιάζει αν πεθάνω ή αν ζήσω

την αγαπάω.

Σ' αγαπούσα

μέχρι την ώρα που τα μάτια της

βρεθήκανε στο δρόμο μου και χάθηκα

μες στη δική της αγκαλιά.

Σ' αγαπούσα

μέχρι την ώρα που τα χείλη της

αγγίξανε τα χείλη μου και μέθυσα.

Πρώτη φορά που μέθυσα

χωρίς να πιω γουλιά.

Μπορεί να μετανιώνω που σε χάνω

το μεγαλύτερό μου λάθος και να κάνω

πρέπει να πάω.

Πρέπει να φύγω, με τραβάει σαν μαγνήτης,

τα πάντα γύρω έχουν πάρει τη μορφή της

την αγαπάω.