Αν δεν ήσουν εσύ
Δεν θα είχα γυρέψει
Της ζωή στον καθρέφτη
Τον παλιό της γιαγιάς
Μες στα μαύρα σημάδια του
Δεν θα σ' είχα λατρέψει
ούτε στ' άδειο του είδωλο
θα 'χα δει να γυρνάς
Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα είχα ζητήσει
Τη ζωή να την πιω σε ποτήρι ακριβό
Στη μεγάλη της θύελλα δεν θα είχα τσακίσει
Αν δεν ζούσε η βροχή της σ' ένα μαύρο ουρανό
Αν δεν ήσουν εσύ
Το παλιό μονοπάτι
Δεν θα έγραφε οδός
Δεν θα έγραφε όνομα, αριθμό, ένα κάτι
Που να λέει ποιος μένει
Στην οδό κανενός
Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα μάθαινε ο Άδης
Πως υπάρχει και φως
Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα γένναγε η νύχτα
Ξαφνικά ένα θαύμα σαν πνοή ακριβό
Δεν θα είχε ανοίξει το παλιό μου το τραύμα
Και θα νόμιζα ακόμα πως αναίμακτα ζω...