Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

Όλα δικά σου - Αδριανός Νόνης





Ρώτησα αν είν' τα μάτια σου βαθειά
και αν μπορούν να με κοιτάνε
γιατί είν' τα λάθη μου πολλά και με πονάνε
έρχονται και πάνε
σαν επιβάτες που ταξίδεψαν
χωρίς προορισμό

Κι ήρθες και άνοιξες εκεί
που εγώ συνέχεια σφραγίζω
και μπήκε ήλιος μες το σπίτι μου το γκρίζο
τώρα πια νομίζω
πως είν' τα μάτια σου σαν πέλαγα βαθειά

Να 'σαι κοντά μου 
να μ' αγαπάς
θα 'μαι κοντά σου
όλα δικά σου

Ρώτησα αν είναι ψεύτικη η καρδιά
που μου μιλάει με αγάπη
γιατί είν' τα ψέματα καρφί κι η αγάπη δάκρυ
πώς να δω την άκρη
που άλλη δύναμη δεν έχω
για να ψάξω να τη βρω

Μα ήρθες και άνοιξες εκεί
που εγώ συνέχεια σφραγίζω
και μπήκε ήλιος μες το σπίτι μου το γκρίζο
τώρα πια νομίζω
πως έψαχνα πάντα εσένα στη ζωή


Η μουσική της ψυχής - Χριστίνα Γκόλια




Όταν σε είδα για πρώτη φορά
Ήταν λουσμένα με φως τα μαλλιά
Και εμφανίστηκες στον ουρανό
Με αποχρώσεις γαλάζιου φωτός.
Σε ξαναείδα ένα γκρίζο πρωί
Που χε παγώσει πολύ η ψύχη
Και συ με πήρες γλυκά αγκαλιά
Αχ πως χτυπούσε η δική σου καρδιά!

Αυτός ο χτύπος της καρδιάς
Που με δονούσε απαλά
Είχε θεσπέσια μουσική
Γιατί την έγραψε η ψύχη!
Και έμεινα τότε εγώ να κοιτώ
Αυτό το βλέμμα το μοναδικό
Που αν και πέρασε τόσα πολλά
Δεν απόψε στιγμή αγαπά!

Φίλαυτο θα σε ονομάσω εγώ
Αγάπη χρώμα και μπλε ουρανό
Βάλσαμο της πονεμένης ψυχής
Μια αχτίδα του ηλίου ζέστη.