Όταν σε είδα για πρώτη φορά
Ήταν λουσμένα
με φως τα μαλλιά
Και εμφανίστηκες
στον ουρανό
Με αποχρώσεις
γαλάζιου φωτός.
Σε ξαναείδα
ένα γκρίζο πρωί
Που χε παγώσει
πολύ η ψύχη
Και συ με
πήρες γλυκά αγκαλιά
Αχ πως χτυπούσε
η δική σου καρδιά!
Αυτός ο χτύπος
της καρδιάς
Που με δονούσε
απαλά
Είχε θεσπέσια
μουσική
Γιατί την
έγραψε η ψύχη!
Και έμεινα
τότε εγώ να κοιτώ
Αυτό το βλέμμα
το μοναδικό
Που αν
και πέρασε τόσα πολλά
Δεν απόψε
στιγμή αγαπά!
Φίλαυτο
θα σε ονομάσω εγώ
Αγάπη χρώμα
και μπλε ουρανό
Βάλσαμο
της πονεμένης ψυχής
Μια αχτίδα
του ηλίου ζέστη.