Το βαλς της βροχής - Νίκη Φραγκούλη

Πόσο σου μοιάζει η βροχή

όταν κλαις τόσα λες στη σιωπή μου

πόσο πονάει η πληγή

όταν φταις θες δε θες στη ψυχή μου

Όσα σκοτάδια κι αν βρω

μου αρκεί να’σαι εκεί στο λυγμό μου

όσα μου λάθη ποθώ είσαι εσύ

μόνο εσύ στο μυαλό μου

Είσαι της νύχτας το φως

σαν κοιτάς και ζητάς το φιλί μου

είσαι ένας άλλος Θεός

μ’αγαπάς και γεμίζει η ζωή μου

Θέλω απόψε πολύ να σου πω

σ’ αγαπώ να σε νιώσω

τέλος μου είσαι κι αρχή 

στη φωτιά την καρδιά μου θα λιώσω

Έτσι θα γίνει - Χριστίνα Γκόλια

Έτσι θα γίνει, σαν ένα φως που σβήνει

όλα θα φαίνονται σαν ξαφνικά

θα` σαι χαμένος και στη ζωή σου ξένος

όλος ο κόσμος σου μες στη φωτιά.

Όλα σε μια γραμμή

ίδια η αφορμή

σαν ένα πράγμα γέλιο και τραύμα

μία η διαδρομή.

Το κλάμα κι η χαρά

καμία διαφορά

το ίδιο σώμα που αλλάζει χρώμα

στο φως και στη σκιά.

Θα ψάχνεις λέξεις το χρόνο να ξεμπλέξεις

κόμπος τα χέρια σου σαν προσευχή

θα` σαι στη μέση, ο φόβος θα σε δέσει

θα βλέπεις τέλος και θα` ναι αρχή.