Αν μ΄ αγαπάς - Κώστας Κάραλης & Αιμιλία Σαρρή

Αν μ’ αγαπάς

θα κλέψω χρώμα της φωτιάς και λευκό πανί

οι δυο μαζί να ζωγραφίσουμε ξανά τη ζωή

Αν μ’ αγαπάς

δε θα `χει γκρίζο πουθενά να κοιτάς.

Θα με κρατάς και σε λιμάνια γιορτινά θα με πας

Μα αν όλα αυτά

που μοιάζουν όνειρα τρελά γίνουν μια κραυγή

αν όλα αυτά κι ό,τι κι αν έχω φανταστεί δε θα `ρθει

θα `ναι χαμός θα σκοτεινιάσει όλο το φως θα σβηστεί

ίσως γιατί για μένα ο κόσμος είσ’ εσύ μόνο εσύ

Αν μ’ αγαπάς

δε θα `χει σύνορα για μας ούτε μοναξιά

με το βοριά και με τ’ αστέρια της νυχτιάς συντροφιά

Αν μ’ αγαπάς

με λόγια μόνο της καρδιάς θα μιλάς

θα με κρατάς και σε λιμάνια γιορτινά θα με πας

Αν μ’ αγαπάς

δε θα `χει γκρίζο πουθενά να κοιτάς

θα με κρατάς και σε λιμάνια γιορτινά θα με πας

Αν μ’ αγαπάς

θα κλέψω χρώμα της φωτιάς μόνο αν μ’ αγαπάς

Αν μ’ αγαπάς

δε θα `χει σύνορα για μας μόνο αν μ’ αγαπάς

Μάλιστα κύριε - Γιώργος Ζαμπέτας

Θέλω την καρδιά να σφίξω,

πέτρα πίσω μου να ρίξω και να φύγω,

μάλιστα κύριε, μάλιστα κύριε.

Μες στο χρόνο να περάσω

κι αν μπορέσω να ξεχάσω λίγο-λίγο,

μάλιστα κύριε, μάλιστα κύριε.

Μα τις νυχτιές σαν συλλογιέμαι,

τα μάτια της τα μενεξιά,

φοβάμαι και αναρωτιέμαι,

πως θα σ' αντέξω μοναξιά.

Μάλιστα κύριε, μάλιστα κύριε.

Θέλω μια στιγμή να φτάσει,

που ό,τι με κρατάει να σπάσει, να ξεφύγω,

μάλιστα κύριε, μάλιστα κύριε.

Όλα να τα λησμονήσω

και σε μια γωνιά να σβήσω λίγο-λίγο,

μάλιστα κύριε, μάλιστα κύριε.

Μα τις νυχτιές σαν συλλογιέμαι,

τα μάτια της τα μενεξιά,

φοβάμαι και αναρωτιέμαι,

πως θα σ' αντέξω μοναξιά.