Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

Το χρώμα της αγάπης - Λουδοβίκος των Ανωγείων





Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει;

Να `ναι κόκκινο σαν ήλιος
θα καίει σαν φωτιά.
Κίτρινο σαν το φεγγάρι
θα `χει μοναξιά.

Να `χει τ’ ουρανού το χρώμα
θα `ναι μακριά.
Να `ναι μαύρο σαν τη νύχτα
θα `ναι πονηρή.

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει;

Να `ναι άσπρο συννεφάκι
φεύγει και περνά.
Να `ναι άσπρο γιασεμάκι
στον ανθό χαλά.
Να `ναι άσπρο γιασεμάκι
στον ανθό χαλά.

Να `ναι το ουράνιο τόξο
που δεν πιάνεται
Όλο φαίνεται πως φτάνω
κι όλο χάνεται.
Όλο φαίνεται πως φτάνω
κι όλο χάνεται.

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει;


Δρόμοι που αγάπησα - Νένα Βενετσάνου





Δρόμοι που χάθηκα
με σένα πλάι μου
δεν είσαι εδώ
σκιά που έφυγε
μέσα στη θύμιση
ήσουν εσύ

Σβήνεις και χάνεσαι
κι όμως ξανάρχεσαι
κι ακροβατώ

Δρόμοι που αγάπησα
ένα αδιέξοδο
δεν είσαι εδώ

κι εγώ να χάνομαι
φτιάχνοντας το αύριο
και προορισμούς
δρόμους περπάτησα
πόρτες που άνοιξα
για να σε βρω

Σβήνω και χάνομαι
κι όλο ξανάρχομαι
κι ακροβατώ
σβήνεις και χάνεσαι
κι όλο ξανάρχεσαι
και σ΄ αγαπώ

Πνοή της θάλασσας
μέσα μου πέταξε
και δε γυρνά
μοιάζει κι η αγάπη
μ΄ ένα χαμόγελο
που προσπερνά