Ήλιε μη κοιτάς - Δήμητρα Γαλάνη

Και πού να γείρω πού να κρατηθώ

πολυάκριβέ μου

Λύγισα στο φύσημα του ανέμου

πούθε να πιαστώ πες μου

Πού να μιλήσω, χέρι φιλικό

και πού ν’ απλώσω

μου παν τ’ όνειρό μου να προδώσω

κι όμως σ’ αγαπώ τόσο

Ήλιε μην κοιτάς, μην κοιτάς

είν’ η γη σαν φυλακή

κι άλλο δεν ακούς

παρά μόνο σιωπή σιωπή

Και πού να γείρω πού να κρατηθώ

πολυάκριβέ μου

Λύγισα στο φύσημα του ανέμου

πούθε να πιαστώ πες μου

Πώς να ξεχάσω, 

σβήσαν και τα τελευταία φώτα

κι αν θα φύγω μόνη μου σαν πρώτα

ρώτα την καρδιά, ρώτα

Το ταξίδι - Σοφία Αβραμίδου

Τρέχω, πετάω, κυνηγάω

πουλιά και όνειρα!

Και, κάθε μέρα, κολυμπάω

σε πιο βαθιά νερά.

Θέλω τον κόσμο ν’ αγκαλιάσω

μ’ ένα ζεστό φιλί.

Κι από τη δύση μου να φτάσω

ώς την ανατολή.

Μα είναι φίδι το ταξίδι.

Είναι χολή μαζί και ξύδι

σ’ έναν μεγάλο, αγκάθινο σταυρό.

Όμως, εγώ δεν κάνω πίσω, 

ούτε τον δρόμο μου θ’ αφήσω, 

ώσπου λιμάνι σίγουρο να βρω.

Θέλω τον κόσμο ν’ αγκαλιάσω

μ’ ένα ζεστό φιλί.

Κι από τη δύση μου να φτάσω

ώς την ανατολή.

Τρέχω, πετάω, χαιρετάω

τα πιο τρελά παιδιά!

Και κάθε πέτρα, που πατάω, 

ανοίγει σαν καρδιά!

Δείχτε μου δρόμο να περάσω

με ήλιο, με βροχή.

Θέλω τον κόσμο να αγκαλιάσω(/διαβάσω)

και πάλι απ’ την αρχή.

Μα είναι φίδι το ταξίδι.

Είναι χολή μαζί και ξύδι

σ’ ένα μεγάλο, αγκάθινο σταυρό.

Όμως, εγώ δεν κάνω πίσω, 

ούτε τον δρόμο μου θ’ αφήσω, 

ώσπου λιμάνι σίγουρο να βρω.