Φάρος - Ορφέας Περίδης

Τον φίλο μου το φάρο, τον πιο παλιό

απ’ όλους μου τους φίλους τον πιο καλό

μες στο βαθύ σκοτάδι παρακαλώ, 

φέξε τον νυχτωμένο μου μυαλό.

Φώτισε τ’ όνειρό μου να θυμηθώ

τη ρότα μου να πάρω, να ξαναβρώ

να λάμψει σαν αλήθεια, άνοιξε το φως

συ που `σαι τόσο μόνος κι είσαι σοφός.

Να λάμψει σαν αλήθεια, άνοιξε το φως

συ που `σαι τόσο μόνος κι είσαι σοφός.

Ao Longe o Mar - Madredeus

Porto calmo de abrigo

De um futuro maior

Ainda não está perdido

No presente temor

Não faz muito sentido

Já não esperar o melhor

Vem da névoa saindo

A promessa anterior

Quando avistei ao longe o mar

Ali fiquei parado a olhar

Sim, eu canto a vontade

Canto o teu despertar

E abraçando a saudade

Canto o tempo a passar