Μικρέ μου Άνεμε - Πόπη Αστεριάδη

Μικρέ μου άνεμε, πικρό μου αίμα

Παίζουν στα χέρια σου μήλα σπαθιά

Τα χείλη μέσα μου δεν έχουν τέρμα

Άνεμε δρόμε μου θα σε φιλήσω

Μου 'φυγες άνοιξη, πικρή φωτιά

Έρωτα πόνε μου θα σου το πω

Πρωί στο κύμα σου πώς να μιλήσω

Πάνω στο δέρμα μου πόνους θ αφήσω

Στη μέσα θάλασσα θ αναστηθώ

Κραυγή το αίμα σου και πώς να πιω

Παρά στην άμμο σου πώς να το πω

Νησί τα χέρια σου τι να φιλήσω

Πίνουν τα χείλη σου κι αν τα φιλήσω

Πρωί το στήθος σου τι να κρατήσω

Μικρά τα κύματα πώς να διαβώ

Βροχή τα μάτια σου και θα πνιγώ

Αναπνοή ανατολή - Γλυκερία

Μαγεμένη απόψε η νύχτα φεγγάρι κανένα.

Γύρω θλίψη κενό κι έχω στήσει καρτέρι για σένα.

Και χιλιάδες γιατί, γιατί παίζεις αγάπη μαζί μου,

είσαι εσύ το αστέρι που λάμπει βαθειά στην ψυχή μου.

Πρώτος και ένας...

Πού να 'σαι εσύ.

Αναπνοή ανατολή όλη η ζωή μου.

Γέλιο μου δάκρυ προσευχή γλυκό πρωί μου.

Μία στιγμούλα να σε δω να σ'αγκαλιάσω.

Μ'ένα φιλί όλες τις πίκρες μονομιάς να τις ξεχάσω.

Μαγεμένη απόψε η νύχτα φεγγάρι κανένα.

Κι εγώ ψάχνω να βρω τα σημάδια σου απεγνωσμένα.

Να μπορούσα για λίγο εγώ να σε δω να σ'αγγίξω.

Τη ματιά σου που καίει τα μάτια μου να φυλακίσω.

Να σε κερδίσω